De oorspronkelijke titel is In the Garden of Beasts en het boek is vertaald door Aad van der Kooij. Het boek is voorzien van een fraaie omslag met in de linkerbovenhoek een foto van Martha Dodd. Grappig zijn de schaduwen op de voorgrond.

Volgens de New York Times is het een "waargebeurd verhaal dat leest als een thriller". Daar ben ik het mee eens. Het boek is een feitenrelaas, wat in ieder geval blijkt uit de meer dan 50 pagina's met noten en bibliografie. Maar daar moet de potentiële lezer zich vooral niet door laten afschrikken. Het is een knappe prestatie van Larson dat hij al deze feiten heeft weten om te smelten tot een boek dat leest als een roman. Het boek geeft een goed beeld van het Berlijn voor de Tweede Wereldoorlog, de verslechterende sfeer en de toename van geweld en onderdrukking. Wat vooral ook tot uiting komt is de enorme discrepantie tussen het beeld van politici in de Verenigde Staten en de realiteit in Duitsland. Dodd was uiteindelijk een roepende in de woestijn. Ook de hoofdpersonen worden door Larson goed neergezet. Dodd de wetenschapper met weinig tot geen gevoel voor diplomatie. Martha, een vrolijke dame die de ene na de andere affaire begint. Met de kennis die we nu hebben, is het eenvoudig om William en Martha Dodd niet altijd even sympathiek te vinden.

Op de achterkant van het boek wordt ons een nieuw licht op de afzijdigheid van de westerse landen tijdens de opkomst van het naziregime beloofd. Die belofte vind ik niet waar gemaakt. Dat geldt wellicht meer voor de Amerikaanse lezers. Ik heb althans geen dingen gelezen die onbekend waren. Desalniettemin vond ik het een intrigerend boek dat me een beter beeld heeft gegeven van het Berlijn in de jaren dertig en de ontwikkelingen die hebben geleid tot de Nacht van de Lange Messen.