Een tekort aan ruwe diamanten

Voor vreemde gebeurtenissen is er vrijwel altijd een plausibele verklaring. Jack Lance, ook wel de ‘Nederlandse Stephen King’ genoemd, laat dit gegeven niet onberoerd. Zijn boeken worden dan ook gekenmerkt door hun bovennatuurlijke karakter met verrassende afloop. Lance’ oeuvre is zeer divers; van spannende romans en verhalenbundels tot een trilogie met waargebeurde verhalen. Onlangs verscheen Scherprechter. Deze bundel telt tien fictieve verhalen die allemaal vallen onder de noemer ‘suspense’.

Verhalenbundels bestaan zelden tot nooit uit uitsluitend kwalitatief goede dan wel minder goede verhalen. Doorslaggevend is de verhouding tussen deze twee. Uitgerekend op dit punt gaat het bij Scherprechter  de mist in. Onder de tien verhalen bevinden zich strikt bekeken vier aanraders, te weten: ‘'Kirks beste vriend'’, '‘Weggedood’', ‘'Susie’s geheim'’ en '‘De late levering'’. Laatstgenoemde is allicht het meest inventief en een heerlijke afsluiter van de bundel. Toch staat hier een handvol verhalen tegenover die met hun kop niet boven het maaiveld uitsteken. Uitgerekend ‘'Scherprechter’', het verhaal waarnaar de bundel is vernoemd, vergt te veel van het inbeeldingsvermogen van de lezer. De auteur vergeet dat er zelfs ‘'s nachts constant auto'’s rijden op de autobanen. De onzichtbare vijand die snelheidsovertreders uitschakelt, zou dus nooit ongezien zijn gang kunnen gaan. Ook de plot van ‘'Het mysterie van Albyn House’', het verhaal waarmee de bundel opent, verdient geen originaliteitprijs. Daarvoor is het einde te voorspelbaar.

Tegenstrijdig zijn de ontknopingen die variëren van een acceptabel ontwaken uit een coma of hypnose tot de alom bekende geest die opeens alles en iedereen weet te verjagen. Het lijkt daardoor wel alsof sommige verhalen op het einde ten ondergaan aan hun simplistische clou. Zonde want Lance weet voortreffelijk met spanningsbogen en angstaanjagende decors om te gaan. Hij presteert het de saaie Nederlandse autobaan tot een horrortraject om te toveren en maakt van een eenvoudig hotel of oninteressante raadszaal een mystieke plek waar onheil in de lucht hangt. De auteur zorgt verder voor afwisseling door sommige verhalen buiten onze landsgrens te situeren, bijvoorbeeld in het onherbergzame Schotland of de VS.

Wat eveneens aan de bundel opvalt, is dat Lance qua vertelperspectief niet veel experimenteert. Slechts een verhaal telt een ik-persoon, maar veel valt er op deze keuze niet aan te merken.
Scherprechter  is een bundel van wisselend niveau. Van twaalf in een dozijn verhalen tot enkele ruwe diamanten. Verder dan ideaal leesvoer voor een regenachtige middag komt het niet.