Een aangrijpend einde als apotheose

Rond de vrijmetselarij heeft altijd een wolk van geheimzinnigheid gehangen. Volgens mijn eigen moeder zijn het Slechte Mannen die het katholicisme te gronde willen richten. Volgens mijzelf, en volgens wat ik lees op internet, gaat het vooral om een elitair discussiegroepje, zij het met traditie en met macht. Kim Smage beschrijft nu in een heerlijke thriller hoe het er in de vrijmetselaarswereld aan toe gaat.

Lena is een theateractrice die na haar laatste optreden als mannelijke bediende, bij haar tweelingbroer Andreas terechtkomt. Deze verkeert echter in een delirium en lijkt doodsbang van iets of iemand. Even later komt Lena erachter dat Andreas verwacht wordt in de vrijmetselaarsloge. Ze besluit zijn plaats in te nemen om te weten te komen wat haar broer zo bang maakt.

Smage weet de vrijmetselaarsrituelen uitstekend te beschrijven, en daar zelfs een spannend verhaal van te maken. Dat is een grote verdienste van Smage: zonder veel geweld of moorden toch de spanning ten top drijven. Eenmaal gaat ze uit de bocht, wanneer ze het heeft over het ontstaan van de vrijmetselarij. Het zij haar vergeven, want daarna wordt het er alleen maar beter op, met een aangrijpend einde als apotheose.