Lezersrecensie
Actueel, maar niet behoorlijk verteld
Een journaliste, een Britse toponderhandelaar en de president van de Europese unie krijgen een vreemd mailtje waarin ze een ultimatum krijgen opgelegd. Zes eurocommissarissen zijn ontvoerd en het trio moet ze zien te bevrijden. Ondertussen bespelen de ontvoerders de media en wordt er allerlei informatie gelekt. Vraag doorheen het boek blijft wie er achter de ontvoering zit en waarom.
Het Brussel Syndroom leest redelijk vlot. De korte zinnen houden de lezer bij de les, al had een beetje afwisseling in de vertelstijl meer rust kunnen brengen in het boek. Het is wat simplistisch geschreven en waar veel boeken lijden onder een te veel aan opsmuk, is hier het omgekeerde het geval. De tekst neigt naar een saaiheid die alleen gecompenseerd wordt door de nieuwswaarde achter de plot. Elk hoofdstuk gaat over een ander personage en wordt vanuit een ik-perspectief verteld. In eerste instantie maakt het dat moeilijk om in het verhaal te komen. Het stoort minder naarmate de plot vordert en de personages gekaderd zijn. Het boek lijkt opgezet te zijn als een tv-serie en flitst van scène naar scène. Door deze opzet blijft er weinig ruimte om de persoonlijke achtergrond van de personages te laten meespelen. De focus ligt op het beroepsmatige aspect en het web aan intriges. Deze lijn hadden de schrijvers zelfs nog iets harder mogen doortrekken.
Minpuntje is de mengeling van fictieve en echte personen. Hier hadden de auteurs beter gekozen voor pure fictie en de functies geduid. Het mengen van de realiteit in een plot is een kunst die, wanneer goed gedaan, een serieuze bijdrage kan leveren aan de kwaliteit van een boek. Hier loopt het wat stroever. Het enige wat het verhaal nodig heeft om te functioneren, zijn de politieke instellingen en namen doen weinig ter zake, ook niet op de achetrgrond.
Het is een intrigerend verhaal dat op kritiek op Europa en de Europese instellingen niet schuwt. De Brexit maakt dit boek extra actueel en ook het inkijkje in het politieke web dat Brussel heet, is interessant. Het Brussel Syndroom is een politieke thriller die potentieel heeft, maar te oppervlakkig werd uitgewerkt. Het is enigszins onderhoudend, maar weet ondanks het nodige potentieel de lezer niet zo snel te boeien.
Het duo Buelens & Vermeiren levert met Het Brussel Syndroom geen hoogstandje af, maar wel meeslepend vermaak. Buelens is een voormalig professor, columnist en auteur van een aantal non-fictie boeken. Zijn schoonbroer Raf Vermeiren werkte jarenlang in de wetstraat en schreef eerder samen met Jürgen Mettepenningen de thriller Moord in de basiliek.
Het Brussel Syndroom leest redelijk vlot. De korte zinnen houden de lezer bij de les, al had een beetje afwisseling in de vertelstijl meer rust kunnen brengen in het boek. Het is wat simplistisch geschreven en waar veel boeken lijden onder een te veel aan opsmuk, is hier het omgekeerde het geval. De tekst neigt naar een saaiheid die alleen gecompenseerd wordt door de nieuwswaarde achter de plot. Elk hoofdstuk gaat over een ander personage en wordt vanuit een ik-perspectief verteld. In eerste instantie maakt het dat moeilijk om in het verhaal te komen. Het stoort minder naarmate de plot vordert en de personages gekaderd zijn. Het boek lijkt opgezet te zijn als een tv-serie en flitst van scène naar scène. Door deze opzet blijft er weinig ruimte om de persoonlijke achtergrond van de personages te laten meespelen. De focus ligt op het beroepsmatige aspect en het web aan intriges. Deze lijn hadden de schrijvers zelfs nog iets harder mogen doortrekken.
Minpuntje is de mengeling van fictieve en echte personen. Hier hadden de auteurs beter gekozen voor pure fictie en de functies geduid. Het mengen van de realiteit in een plot is een kunst die, wanneer goed gedaan, een serieuze bijdrage kan leveren aan de kwaliteit van een boek. Hier loopt het wat stroever. Het enige wat het verhaal nodig heeft om te functioneren, zijn de politieke instellingen en namen doen weinig ter zake, ook niet op de achetrgrond.
Het is een intrigerend verhaal dat op kritiek op Europa en de Europese instellingen niet schuwt. De Brexit maakt dit boek extra actueel en ook het inkijkje in het politieke web dat Brussel heet, is interessant. Het Brussel Syndroom is een politieke thriller die potentieel heeft, maar te oppervlakkig werd uitgewerkt. Het is enigszins onderhoudend, maar weet ondanks het nodige potentieel de lezer niet zo snel te boeien.
Het duo Buelens & Vermeiren levert met Het Brussel Syndroom geen hoogstandje af, maar wel meeslepend vermaak. Buelens is een voormalig professor, columnist en auteur van een aantal non-fictie boeken. Zijn schoonbroer Raf Vermeiren werkte jarenlang in de wetstraat en schreef eerder samen met Jürgen Mettepenningen de thriller Moord in de basiliek.
1
Reageer op deze recensie