Net allemaal niet

Korte inhoud

Wade Sterling is nogal op zichzelf. Hij hoeft geen good guy te zijn, en zeker geen held. Maar een vrouw daagt hem uit, Eliza Cummings. Wade heeft een kogel voor haar opgevangen, waardoor niet alleen een stukje metaal, maar ook Eliza zelf onder zijn huid is gekropen. Zijzelf is aan het bijkomen van een duister verleden; een belager uit haar tienertijd zit eindelijk achter slot en grendel. Maar als haar ergste vijand vrijkomt, zit er maar een ding op: rennen, en hopen dat ze hem voorblijft. En dat zij wegrent, vindt Wade des te opwindender…

Auteur

De Amerikaanse Maya Banks is een #1 internationale bestsellerauteur van meer dan vijftig romantische, spannende historische en hedendaagse romans. Haar verhalen kenmerken zich door de slimme heldinnen en sexy verhaallijnen. De Ademloos-trilogie was een waar fenomeen.

Mijn mening

Dit boek mocht ik lezen en recenseren voor bol.com, waardoor dank.

Het eerste wat mij opviel was de vrolijke, sprankelende cover. Een ware uitnodiging tot lezen. Ik werd er vrolijk van.

In het boek volgen we Eliza, een vrouw werkzaam bij de DSS, met een nogal bewogen verleden. Zij is misleidt en belaagd door een man in haar tienerjaren. En ondanks dat hij vastzit betaald zij emotioneel nog dagelijks de prijs hiervoor. Maar dan komt er schokkend nieuw. De man komt vrij door een bekentenis van een agent. Eliza’s leven staat in een klap op zijn kop. Wat moet zij nu doen?

Voor het lezen had ik een beetje het idee dat het boek zou vallen in de genres van Fifty Shades en de trilogie van Sylvia Day. Het boek lijkt dit zelf ook te willen. Ik zeg er bewust lijkt bij omdat naar mijn mening dit niet echt gelukt is.

De auteur probeert teveel elementen in het boek weg te schrijven. Zo lijkt ze een boek te willen met personages vol diepgang en een verleden, een spannend en complex verhaal in de lijn van een mysterie en dan ook nog eens de sexy randjes van een aantal erotische scenes. Ik vond het allemaal te veel bij elkaar.

"Als er een man was die Eliza niet kon platwalsen, was het Wade wel. De man die iedere DSS’er had getart door een kogel voor haar op te vangen."

Het boek en de personages willen veel in herhaling en de daadwerkelijke climax lijkt een soort van afgeraffeld weggeschreven aan het einde want ow ja dat moest er ook nog in. Het boek sleept zich traag voort en blijft daarbij hangen, waardoor ik het idee had in een soort deja vu te zitten. Dit alles bij elkaar genomen, maakte het ook lastig voor mij om een passende recensie te schrijven.

Wellicht dat dit boek voor veel andere lezers een prettige ervaring zal zijn. Helaas geldt dit niet voor mij en hoop ik dat haar andere boeken een betere balans hebben zonder vol gestampt te zijn met overbodigheden.