"je hebt lekkere en vieze woorden"

zei ik tegen mijn moeder. "O ja?" vroeg ze geamuseerd.......
Het was fysiek, als klei voor een beeld, je kon ermee maken wat je wilde.....

Flarden uit een nostalgische terugblik op een periode uit het leven van Eva, een uitbundige, knappe, slimme, kwetsbare, vrouw met verdriet.
Een herinnering aan een moment waar ze nog veilig en vrij kan zijn, in een leven, waar liefdevol begrip nog bestaat.
Een onschuldig inzicht, dat volgende, grote stappen in haar leven, sterk zal beïnvloeden.

Eva heeft een heel uitbundig karakter en vindt haar oplossingen voor problemen toereikend. Ze heeft er namelijk twee ....Uitdagingen met niet voorziene afloop, tegenslagen, verdriet, zelf veroorzaakt leed: alles kan, met een minimum aan pijn, opgelost. Haar leven voelt aan alsof ze het constant moet sussen.

Ze beschrijft het omschakelen van schemer naar nacht en zo ook verandert haar leven in overleven.
Toegeven aan alcohol en seks helpen haar om te verdragen.... Door angst creëert ze een donkere verbondenheid met anderen, tegelijk aantrekkend, tegelijk afstotend en zo worden grenzen, stap voor stap, verlegd.

"Je kon ermee maken wat je wilde": is wat in origine iedereen meekrijgt, wat je ermee doet en hoe je ermee omgaat, bepaal je voornamelijk zelf.
De kans en de tijd om keuzes af te wegen, voor het te laat is, neem je beter wel.

Van lev(z)en ga je dood (?)