Veel metaforen

Mooi geschreven romandebuut van de dichteres Marieke Lucas Rijneveld. Verdriet over een dode broer wordt beschreven door de ogen van een meisje dat verlangt naar liefde en troost. Rijneveld neemt je mee in de geest van het meisje en die is soms gruwelijk maar begrijpelijk.
Jammer dat er op bijna elke pagina een zin met een metafoor teveel zit. elke keer dacht ik dat het zonder ook wel goed was geweest. Dat stoorde me in het lezen maar ik heb het uitgelezen. Misschien waren mijn verwachtingen toch ook teveel getemperd door mensen die het al eerder lazen.
Niet onder elke steen die je optilt zit een leger pissebedden.