Spannend en toch dwaalde ik soms af

"Het laatste oordeel" was voor mij een boek met twee gezichten. Enerzijds dwaalde ik soms af en bleef ik niet echt in het verhaal hangen. En anderzijds betrapte ik mezelf erop dat ik toch wel erg meeleefde, want toen ik het verdachte busje zag rijden, was ik aan het kijken of "hij" erin zou zitten. Dat was toch wel bijzonder en knap als je dat als auteur voor elkaar krijgt.
Het thema: euthanasie bij kinderen is een lastig en zwaar thema. Coppers heeft het netjes en goed in zijn verhaal verwerkt. Het zet je aan het denken en beseft dat het veel met ouders doet, die voor deze lastige keuze komen te staan. Uiteraard zijn er ook ouders die hier niet mee om kunnen gaan.
Er zitten verrassende elementen in, maar niet alles is even geloofwaardig. Wat niet wil zeggen dat het een slecht boek is, zeker niet. Het leest makkelijk en vlot, ondanks het afdwalen. Zeker de moeite waard om te lezen!