Een paradijs van rust, reinheid en regelmaat

Ik mocht dit boek lezen voor de Hebban leesclub en het is mijn eerste boek van Jeroen Thijssen. De korte samenvatting op de achterflap maakte mij nieuwsgierig naar de krakers beweging eind jaren 70 en ik was benieuwd hoe er in die tijd met elkaar gecommuniceerd werd.

De 18-jarige Rogi besluit in een kraakpand te gaan wonen als zijn ouders naar Ierland verhuizen. Ondanks dat hij af en toe bij zijn oma op bezoek gaat – die tevens van een borrel houdt – staat hij er toch alleen voor. Hij probeert zich op zijn studie Nederlands te richten en begint een verhouding met zijn medebewoonster Tanja, één van de weinige vrouwelijke bewoonsters in Hazer. Langzaamaan ontpopt hij zich van klusjesman tot een gewaardeerd lid van het huiskommittee, voornamelijk omdat hij één van de oudste bewoners is. Hij heeft het prima naar zijn zin tot hij meedoet aan een protest in de Vondelstraat en bij de kroning onder het mom ‘Geen kroning, geen woning!’ Maar Rogi houdt helemaal niet van geweld en trekt zich terug.

Daarnaast probeert hij een geheim te onthutselen die zijn familie voor hem stil houdt. Zijn beide grootvaders hebben een grote rol in de oorlog gespeeld, maar niemand vertelt wat en hoe. Om de paar maanden bezoekt hij zijn ouders in Ierland maar geniet meer van de Ierse omgeving dan het weerzien van Hein en Carla. Hij gaat steeds vaker langs bij zijn oma en als gevolg van het veelvuldig sherry gebruik, komt hij uiteindelijk te weten wat er nou precies gebeurt is in de oorlog.

Hazer vertelt een boeiend verhaal over de krakers opstand en het onderlinge contact tussen de bewoners. Drugsverslaafden, hippies, studenten, je maakt met iedereen kennis. Vooral de struggles van de jong adolescenten waren interessant om te lezen. Waar trek je je grens? Ben ik verliefd of is het lust? Zal ik gaan werken of studeren? Studeren is duur maar zo maak je wel meer kans in deze samenleving. Wat wil ik nou precies in dit leven?

Ook vertelt Jeroen Thijssen de Ierse omgeving fenomenaal beeldend. Ik zag precies voor me hoe Rogi liftend over de Ierse onverharde wegen liep met de heuvels op de achtergrond. De veerpontjes, de pubs, het milde zeeklimaat waar het nooit te koud of te warm is en het heerlijk is om tot rust te komen. Ja, dit boek heeft mij blij verrast en spoort me aan om meer van Thijssen te lezen. Vier sterren voor Hazer!