Wat een tegenvaller..

Als fan van The Maze Runner van James Dashner, kon ik niet wachten om aan The Mortality Doctrine serie te beginnen. Misschien dat het mijn hoge verwachtingen waren, maar The Eye of Minds is me behoorlijk tegengevallen.

Allereerst vond ik het moeilijk om in het verhaal te komen. En eigenlijk heb ik het hele boek hier problemen mee gehad. Stiekem telde ik de pagina's totdat ik het boek uit had.. Ik weet niet of dit aan de schrijfstijl van Dashner lag, die ik eerlijk gezegd niet heel goed vond, of misschien aan het vage verhaal? De world building viel behoorlijk tegen; voor mij was het echt niet duidelijk hoe de VirtNet nu precies in elkaar zit. En al die 'stoere woorden' als The Path, The Chair, The Wake en The Coffin maakten het er eerlijk gezegd niet beter op.. Nee, ik heb echt het idee dat ik weinig weet over Lifeblood. Daarnaast voelde ik totaal geen connectie met de personages en gedurende het hele boek ben ik Michael, Sarah of Bryson ook niet leuker gaan vinden.



Op de één of andere manier deed The Eye of Minds me heel erg denken aan de Percy Jackson serie. Een serie die ik super leuk vond toen ik jonger was, maar die ik laatst bij herlezen ook vond tegenvallen. Misschien is dit gewoon niet echt een young adult boek en beter te classificeren als een boek voor tieners of zelfs kinderen?

De enige reden dat ik dit boek twee sterren geef in plaats van één, heeft te maken met de onverwachte en originele plot twist aan het einde. Ik zag dit totaal niet aankomen en het maakte de hele leeservaring op de één of andere manier toch te moeite waard. Opeens zie je het hele verhaal in een nieuw daglicht..
Ik heb het tweede boek in deze serie, The Rule of Thoughts, al gekocht, dus ik ga het zeker lezen. Vooral door de enorme plot twist ben ik toch wel nieuwsgierig naar hoe Michael's verhaal verder gaat. En hopelijk kan het tweede boek van The Mortality Doctrine me wel overtuigen van deze serie..
Deze recensie verscheen ook op Oog op de Toekomst.