top of flop

weer een boek van dit schrijversduo die gezamenlijk beter kunnen schrijven dan individueel. altijd weer uitkijken naar hun nieuwe boek. een Pendergast-verhaal die goed van wal steekt doordat Pendergast van elk detail, hoe klein dan ook een kloppend feit weet te maken. elk hoofdstuk eindigt met een cliffhanger. toen ik halverwege was met het boek dacht ik dat dit de absolute topper was uit de Pendergast-serie. helaas, in de tweede helft ging Pendergast zijn speciale gave gebruiken om in gedachte naar het verleden af te reizen. het steengoede verhaal werd ineens sciencefiction. dit zwakte het verhaal behoorlijk af en dat heeft het verhaal absoluut niet nodig. tot overmaat van ramp werd het verhaal afgerond en in was in feite afgelopen tot het overging in een tweede deel wat absoluut niets met het voorgaande te maken had. wat een rommelig geheel. als het boek zich voortgezet had voordat Pendergast zijn speciale gave gebruikte had ik het boek een dikke tien met een griffel gegeven maar nu kom ik niet verder dan twee sterren. heren Preston en Child jullie kunnen echt veel en veel beter maar maak van het volgende boek er niet zo'n potje van