Geluk is een keuze

Mo Gawdat (1967) gaat prat op zijn functie bij Google; hij heeft het zelfs op de kaft onder zijn naam laten zetten. Niet: Mo Gawdat, auteur maar Mo Gawdat, Chief Business Officer, Google (X). Welbeschouwd maakt het niets uit waar deze auteur werkt, zijn verhaal is een eerbetoon aan zijn veel te vroeg overleden zoon Ali en boven alles is het een uiteenzetting van het vinden van de weg naar geluk. Wellicht wordt er met het benoemen van zijn titel aangegeven dat we hier te maken hebben met een bèta-mens. ‘De logica van geluk, ontdek de formule’ is een tocht waarbij de lezer bereid moet zijn om opdrachten uit te voeren waardoor de reis hier en daar wat moeilijk en confronterend wordt maar wel wat op kan leveren, namelijk: jezelf gelukkiger voelen. De oefeningen doe je vooral in je hoofd, zijn ontstellend simpel maar vereisen doorzettingsvermogen.

Gawdat is de uitvinder van de geluksformule en presenteert deze als een technische analyse. Hij hanteert gegevens die we allemaal al eens gehoord of gelezen hebben: ‘Geluk is de afwezigheid van ongeluk’ of: ‘het is de gedachte, niet de gebeurtenis die je ongelukkig maakt’. Het is allemaal niet nieuw of verrassend, maar het geheel is meer dan de som der delen. Door de interactieve opdrachten is het een zeer bruikbaar boek. Toch moet er meer gebeuren om je gedachten te herprogrammeren, want dit is waar het feitelijk om gaat. Wat ik al zei, alles is al eerder opgeschreven of verteld. Denk bijvoorbeeld aan Eckhart Tolle. Gawdat is een soort Tolle in de vorm van een zakenman minus de spirituele inslag.

De gelukstraining wordt gedaan aan de hand van 3 getallen: 6-7-5. Er zijn 6 grote illusies die je in een staat van verwarring houden. Eén daarvan bijvoorbeeld is angst. Vervolgens hebben we 7 blinde vlekken die onze blik op het werkelijke leven vervuilen. Zoals aannames, oordelen en emoties. En er zijn 5 ultieme waarheden waaraan we moeten vasthouden om het geluk te behouden. Liefde is er één van. Het zal je niet verbazen dat er gebruik wordt gemaakt van logica en wiskunde. De auteur is immers een analytisch ingenieur met een wiskundig brein. Dat is verhelderend en vooral voor nuchtere mensen een verademing. Overigens hoef je als lezer niks van wiskunde te weten.

Mo Gawdat ontkracht de formule: materiële rijkdom plus status is geluk. Hij schrijft op een speelse manier, wat het een populair geschreven zelfhulpboek maakt. Zoon Ali is de rode draad in het verhaal, zijn naam verschijnt op vrijwel elke pagina. Het boek is gelardeerd met korte verhalen, fabels, metaforen en beschreven filmfragmentjes ter verduidelijking van zijn boodschap. Dat is leuk, maar soms wat vergezocht. Aan het eind openbaart zich de epiloog. Een prachtig met veel gevoel opgetekend gesprek met zijn zoon. Het mooiste stuk uit het boek.