Recensie Geestdrift

Ik had Geestdrift laatst gekregen en ik was nieuwsgierig omdat het boek vijf sterren had ontvangen in de VN Detective & Thrillergids. Het verhaal gaat over een man Paul, die het Syndroom van Tourette heeft, en die een klus aanneemt om het huis van zijn tante, dat kort en klein is geslagen door vandalen, te restaureren. De schade aan het huis lijkt echter niet gewoon vandalisme te zijn, maar het lijkt door een haat te zijn veroorzaakt, en is enorm. Het huis heeft een aantal maanden leeg gestaan. In die tijd zijn er in de buurt met gelijke tussenpozen verschillende tieners verdwenen, en is er een jongen door een vreemd voertuig doodgereden. Inspecteur Mo Ford wordt op deze zaak gezet. Samen met Paul werken ze naar de ontknoping toe. Ik vond het verhaal eerst wat langzaam op gang komen. In het begin is er heel veel aandacht voor vooral Pauls privé leven. De eerste 150 pagina's hebben nog niet zoveel met het verhaal te maken, behalve natuurlijk dat de personages en het huis worden geintroduceerd. Daarna verloopt het verhaal sneller, hoewel er veel oog voor detail blijft. Het verhaal zou ik niet voorspelbaar kunnen noemen, het duurde erg lang voordat ik geraden had hoe de vork in de steel zat. Wel had ik in het begin moeite het nogal vreemde neurologische verhaal te geloven, maar ze gaven wel een voorbeeld dat, zo moet ik toegeven, klopt. Enige kennis van de hersenen/zenuwstelsel is erg prettig voor het lezen van dit boek. Ik vond het inderdaad wel een verrassend boek, zeker niet een van dertien in het dozijn.