een gevaarlijk medicijn

Het duurde even voordat het boek me te pakken had dat kwam voornamelijk omdat de hoofdpersoon Ella Vreeland me niet aansprak.
In het begin wordt er erg weinig over haar verteld, geen uiterlijke beschrijving, blond, donker, groot of klein, vul het zelf maar in. Pas veel later blijkt dat ze erg mooi moet zijn en dat ze veel heeft meegemaakt met haar familie waardoor je voor haar soms wat eigenaardige handelswijze meer begrip krijgt.
Er zitten wel veel “vreemde” acties , ze handelt erg impulsief en raar, maar als je dat los kan laten, dus niet steeds denkt; ”dat doe je niet!” dan leest het als een trein.
Beetje Mrs. James Bond-achtig wel.
Voldoende actie, soms een beetje te veel achter elkaar; helikopters , boze cliënten en schietende lijfwachten .
Maar over het algemeen een lekker leesbaar boek (Ingrid Oonincx heeft een hele vlotte pen) met een verrassend einde , had ik niet aan zien komen, dat is leuk!
Wie weet zit er nog een vervolg in?

3 sterren van mij