#SweetSixteen explodeert

Marlies Slegers staat bekend om haar spannende Young Adult-romans over actuele onderwerpen. Zo schrijft ze in Vijftien over een meisje dat een internetrelatie begint en schenkt ze in Onder mijn huid aandacht aan sexting. In de novelle #SweetSixteen maakt ze wederom een belangrijk onderwerp bespreekbaar: succesvol vloggen. Anders dan andere keren schrijft ze geen dikke pil, maar probeert ze het hele verhaal in slechts 96 pagina’s vorm te geven.    

Al in de proloog wordt duidelijk dat Sweet Sixteen zich in een benarde situatie bevindt. Ze zit opgesloten en iemand bekijkt haar via een webcam. Wie, waar en waarom is echter nog onduidelijk. Vervolgens keer je terug in de tijd. Je ontmoet Meghan, alias Sweet Sixteen. De zestienjarige puber heeft een zeer succesvol YouTubekanaal en vlogt elke dag over haar veel te leuke leven. Ze wordt gesponsord door allerlei modemerken, heeft een leuke vriend (Ruben) en wordt door het grootste deel van haar kijkers op handen gedragen. Een aantal. Tussen de vele reacties op haar filmpjes staan namelijk ook haatberichten. Net op het moment dat Meghan een van die haatberichten bekijkt, wordt ze aangereden door Leroy. Het ongeluk lijkt voor beide jongeren goed af te lopen, maar zet wel een reeks gebeurtenissen in gang. Het leven van Meghan blijkt lang niet zo fantastisch als de camera doet vermoeden.    

Met het verhaal van Meghan sluit Slegers naadloos aan bij de maatschappij van nu. Talloze jongeren vloggen over hun leven of zijn fan van vloggers. Het lijkt een mooie wereld, maar een leven als vlogger brengt ook risico’s met zich mee. Slegers maakt die risico’s en negatieve kanten bespreekbaar.    

Helaas doet ze dat in eerste instantie té expliciet en bijna op educatieve manier via zowel familieleden van Meghan als Meghan zelf: ‘Iedereen onderschat alleen wel hoeveel werk het is. Voor Glow-Up moet ik iedere dag iets van het merk dragen. Ik moet er steeds op letten wat ik online zet en of de foto’s leuk genoeg zijn. Ik moet het perfecte plaatje laten zien en dat is gewoon hard werken. Maar het is ook verslavend’. Ze zet in het begin van de novelle het waarschuwende karakter van haar boodschap te sterk neer, waardoor het verhaal zelf wat verloren dreigt te gaan.    

Gelukkig behoudt Slegers haar simpele, aantrekkelijke schrijfstijl en weet ze dat in combinatie met een vlotte personagewisseling in te zetten om #SweetSixteen boeiender te maken. Vooral de typeringen van de personages kloppen. Hoewel ze wat eenzijdig en clichématig opgezet zijn, passen ze prima in dit verhaal. Meghan vertolkt de rol van populaire puber die de schijnt probeert op te houden voor de wereld en Ruben is perfect als jaloers vriendje. De ouders van Meghan spelen het sceptische stel en de vriendin van Meghan krijgt natuurlijk de rol van het meisje dat zich aan de kant gezet voelt toebedeeld. Tegelijkertijd verdwijnt ook het waarschuwende karakter van het verhaal naar de achtergrond, om later meer impliciet terug te keren.    

Ook het onderliggende probleem, waar het hele verhaal om lijkt te draaien, is niet nieuw, maar scoort wel goed: jaloezie. Bijna elk personage is op een of andere manier jaloers op iets of iemand in het verhaal en steekt dat vervolgens niet onder stoelen of banken. Op die manier creëert Slegers voor zichzelf de kans achter elke letter van het verhaal suspense te plaatsen en dit doet ze dan ook. Boze exen, jaloezie, wraak, haat en vreemdgaan overheersen het verhaal en maken het verloop van de plot uiterst onvoorspelbaar.    

Helaas explodeert dit verhaal als het gaat om bizarre wendingen en problemen. Slegers stipt in de krap honderd pagina’s zoveel verschillende (actuele) onderwerpen aan, dat het onmogelijk lijkt ook maar één thema uit te diepen. ‘Black boys in a Porsche’, vlogbedreigingen, het belang van een telefoon voor jongeren, je leven moet perfect zijn; alles komt langs en niets – op de negatieve kanten van de vlogwereld na – wordt écht behandeld. Dit, in combinatie met het kunst en vliegwerk in de plot, zorgt ervoor dat #SweetSixteen meer aandoet als een aanloop naar een reeks goede boeken over verschillende onderwerpen. Als zelfstandige novelle slaagt het maar deels.