Krachtig dystopisch debuut!

In ‘Overstroomd’ van Eva Moraal bevinden we ons in de tijd na de Grote Overstromingen. De wereld waarin Max en Nina leven leven is opgedeeld in veilige, droge gebieden, en terreinen die gevaar lopen als het water weer stijgt. De Drogen vormen de rijke elite, de Natten het werkvolk dat een hard bestaan leidt om te overleven - en van waaruit steeds sterker verzet optreedt.
Nina is een Droge, de dochter van de Gouverneur. Tijdens de laatste overstroming is haar school getroffen en haar zusje verdronken. Daardoor is ze gedwongen om, zij het onder een andere naam, lessen te volgen op een school in het Natte gebied.
Op school wordt ze verplicht om met Max, een Natte, een werkstuk te maken. Wat met wederzijdse achterdocht begint, groeit al snel uit tot een fascinatie voor elkaars wereld en een ontluikende vriendschap. Maar de situatie is complex. Max' vader is omgekomen bij de laatste overstroming, en er worden vraagtekens gezet bij de rol die de Gouverneur daarbij speelde. Max' broer Li is nauw betrokken bij een gewelddadige verzetsgroep.
In afwisselende hoofdstukken lezen we door de ogen van Max en Nina hoe de situatie escaleert.

Het omslag laat een in het water vallende jongen zien, daaronder groot, groen en krijtachtig de titel. Een pakkende cover en ik had dan ook direct zin om in dit boek te beginnen.
Max is jongen met een mokka-kleurige huid en een opvliegend karakter. Hij heeft energie te over en zijn lichaam staat al gauw in de fik van woede. Het is verfrissend om in zijn karakter te kruipen en Moraal zet hem met zijn jongensachtige woordkeus stevig neer. Hij scheldt en heeft het over zijn ‘kop’ en zijn ‘pik’.
Nina is een rijkeluiskindje met engelachtig blond krulhaar. Toch durft ze vragen te stellen en ontwikkelt ze zich door het verhaal heen.

Overstroomd is een prachtig en krachtig verhaal over goed en fout. Over verdeeldheid, dreiging, terrorisme en misschien wel het prille begin van revolutie. Het gaat voor mij ook over de strijd tussen hoofd en hart, wanneer Max iets anders voelt dan hij zou moeten denken. Er is moed voor nodig om je hart achterna te gaan. En dat is wat Max en Nina doen wanneer ze elkaars werelden betreden.

Mooi vind ik hoe de auteur speelt met de termen ‘droog’ en ‘nat’. Zo heeft Max het over iemands ‘Droge bek’ en heeft hij eerder in het verhaal Natte handen:
‘Ik heb nog nooit in een auto gezeten. Het is warm hierbinnen, het ruikt naar duur leer en schoonmaakmiddel. Ik durf mijn Natte handen bijna niet op de zitting te leggen.’
Minder mooi vind ik het vele gebruik van ‘d’r’ in plaats van ‘haar’, net als ‘es’ in plaats van ‘eens’. De woorden ‘sjit’ en ‘fukking’ kan ik in dit geval wel hebben, dat geeft het karakter vorm.

Overstroomd is een sterk dystopisch debuut dat de verdeeldheid en angst in onze huidige samenleving kan weerspiegelen. Het is voor mij vijf sterren waard.

Lemniscaat
Young Adult
398 blz