Langdradig

‘Bevroren nacht’ is het derde en laatste deel in de trilogie over Meira. Deel twee, ‘IJs als vuur‘ vond ik niet heel super qua vertaling, maar ik wilde wel graag weten hoe het afloopt met Meira.

Jammergenoeg vond ik ook in dit deel de vertaling niet goed. Op momenten was het ouderwets, liepen de zinnen niet goed of werden ze gek afgekapt. Vooral dat laatste zorgde voor veel leesmoeite, ik kwam er maar lastig in of lag steeds uit mijn ritme. Dat komt het verhaal niet ten goede.

Was het maar alleen de vertaling die niet goed was, het verhaal boeide me ook niet. Sara Raasch had wat mij betreft Meira’s verhaal beter in twee delen kunnen stoppen. ‘Bevroren nacht’ voelde vooral als langdradig. Meira gaat maar door tegenslagen heen en die blijven maar komen. Op een gegeven moment was ik er wel klaar mee.

Hoe het afloopt was voor mij ook geen verrassing, hoewel er wel een paar stukjes in zaten die ik niet had verwacht. Ik vond het zo jammer, want ik had gehoopt dat Sara Raasch gewoon last had van het feit dat tweede delen in series vaak slechter zijn.

Ik vind de setting en de basisverhaallijn van de serie tof en had er hoge verwachtingen van. Sara Raasch maakte ze helaas niet helemaal waar. Natuurlijk zitten er leuke elementen in, maar het is zeker geen serie die ik nog een keer zal oppakken.

‘Bevroren nacht’ van Sara Raasch was niet alleen niet prettig vertaald, ook het verhaal zat wat mij betreft niet goed in elkaar. Het voelde langdradig en mijn leestempo lag dan ook vrij laag. Jammer, want de serie had zoveel potentie, die Sara Raasch voor mij niet heeft waargemaakt.