een aparte novelle

Cover
Een heel opvallende cover met drie vogels erop die als lagen bovenop elkaar liggen. Elke vogel heeft een aparte kleur wat het ook mooi maakt op de rode achtergrond. Bovenaan staat de naam van de auteur en midden over de vogels heen geschreven staat de titel. Dit is een cover die uitnodigt om opgenomen te worden en die je aandacht meteen trekt. De titel en de cover van het boek worden ook duidelijk naarmate je het boek leest. Ik geef deze cover een 8.

Samenvatting van het verhaal
Jake Whyte, een vrouw, woont sinds drie jaar op een Brits eiland in een cottage. Ze leeft er alleen met haar hond ‘Dog’ en heeft een vijftigtal schapen. Ze leeft er als een kluizenaar en dat wil ze zo houden. Dit eiland is voor haar een toevluchtsoord waar niemand vanuit haar verleden haar zomaar kan vinden. Op gans die periode dat ze er woont is ze nog maar één keer in de pub geweest. Ze heeft totaal geen zin in lonkende blikken van mannen.

Ze heeft als buurman Don die ze af en toe spreekt en weigert ook categoriek om hulp als hij iets voorstelt waarmee hij haar kan helpen. Niettemin hebben ze een goede verstandhouding weliswaar op een afstandje.

Binnen een tijdspanne van een maand worden er twee ooien vermoord. Ze vindt ze gruwelijk verminkt terug. Iemand of iets heeft het op haar schapen gemunt en ze moet er achter zien te komen wie haar schapen zo toetakelt. Jake denkt dat het die rotkinderen zijn die af en toe in de buurt hangen maar haar buurman Don verzekert haar van niet.

Als ze aangifte gaat doen vindt ze dat ze niet serieus wordt genomen. De brigadier van dienst merkt op dat hij haar nooit te zien krijgt. Eigenlijk zou ze af en toe eens naar de bewoonde wereld moeten komen.
Op een avond ontdekt Jake een man in haar schuur die daar wil slapen en zich schuil houdt voor de regen. Hij stinkt nog naar de alcohol ook. Jake is allesbehalve blij met deze man en ze vraagt hem dan ook op de man af of hij haar schapen heeft vermoord!

Als de volgende morgen een drachtige ooi vast zit in een afvoergeul blijkt dat de man die Lloyd heet nog niet weg was van haar landgoed en ze eist dat hij haar helpt ook al is hij doodsbang van schapen. Uit dankbaarheid neemt ze hem mee naar huis waar hij zich kan opfrissen en zijn kleren worden gewassen.

Wie is deze Lloyd en waarom wil hij gewoon bij haar blijven? Wat is zijn rol in dit verhaal en vinden ze degene die haar schapen vermoordt?

En van waar komen allemaal die littekens op haar rug die ze heel goed verbergt?

Conclusie
Dit is het debuutboek van Evie Wyld en is een klein boekje dat 280 pagina’s telt. Het is heel vlot en zeer goed geschreven en je hebt het in een paar uurtjes uit.

Het verhaal wordt vanuit het ik-perspectief verteld en zo leert men Jake beter kennen en ook hoe ze is geworden. De hoofdstukken wisselen af tussen heden en verleden. De hoofdstukken in het heden zijn in chronologische volgorde maar de hoofdstukken uit het verleden zijn in omgekeerde chronologische volgorde.

In die hoofdstukken gaat haar gedachtegang dan nog tot een verder verleden. Heel apart om zo hoofdstukken te lezen en het duurde even voordat ik eraan gewend was. Op die manier wordt wel je nieuwsgierigheid gewekt!

Jake is iemand die complex in elkaar steekt, en dat zowel fysiek als mentaal. Ze is eenzaam maar dat heeft ze zo het liefst. Ze is heel gehard geworden door haar opvoeding, als er al sprake is van opvoeding, en datgene wat zich heeft afgespeeld in Australië. Ze heeft op jonge leeftijd moeten leren haar mannetje te staan en andere emoties uit te schakelen en dat geeft zich weer in het verhaal hoe ze met mensen omgaat en hoe ze denkt. Ze is in ieder geval beschadigd door wat ze heeft meegemaakt. Toch met Lloyd in haar buurt durft ze af en toe een kant van zichzelf te laten zien waarvan ze zelf van schrikt; een soort van empathie. Hem houdt ze wel in de buurt. Maar dat heeft ook zijn reden.

Sommige dingen in de hoofdstukken zijn ook een beetje wazig om het zo maar te zeggen. Je moet zelf je conclusies moet trekken hoe dingen zich kunnen afgespeeld hebben of hoe ze vanuit een bepaalde plaats is vertrokken en zo ergens anders is terecht gekomen. Zo kom je ook niet te weten hoe ze uiteindelijk van Australië naar Engeland is gekomen. Je komt wel te weten waarom ze voor Engeland gekozen heeft en dat heeft ook met een personage te maken in het verleden. Het boek heeft ook een open einde. Je blijft achter met vragen. Ik weet niet of dit de bedoeling is van de auteur maar ik vind het best wel jammer.

Het is geen alledaags verhaal en het is eigenlijk wel triest om te lezen hoe ze moeten leven heeft en onder welke omstandigheden. Er komen dan ook harde stukken in het verhaal voor waardoor je echt medelijden met Jake krijgt. Ik vond ook sommige ‘scenes’ wansmakelijk maar dat is volgens mij alleen maar om de lezer te laten weten en beseffen wat sommige mensen iemand aandoen en hoe je in situaties kunt belanden waar je echt niet om vraagt. Niet verwonderlijk dat ze zo op het eerst gezicht een afstandelijke houding heeft.

De auteur beschrijft ook de prachtige flora en fauna die zich in beide continenten bevinden. Ook de ruigheid van de natuur in Engeland en de natuurverschijnselen in Australië. Alsmede de beschrijvingen en handelingen die plaatsvinden in een schapenfokkerij. Het is een zeer harde stiel en niet voor watjes weggelegd. Hier heeft de auteur echt research voor gedaan en dat merk je tijdens het lezen.

Tijdens en na het lezen moest ik aan het boek ‘Birk’ denken van Jaap Robben. Dit heeft dezelfde schrijfstijl en genre.

Dit is zo’n novelle die af en toe je pad kruist. Het voelt zeker niet aan als een thriller omwille van sommige feiten doch er is sprake van enige spanning op bepaalde momenten. Bij wijlen niet simpel en moeilijk om te begrijpen maar gaandeweg komen al die kleine dingen die gezegd zijn geweest op zijn plaats. Na het lezen heeft het me toch nog enkele uurtjes bezig gehouden maar dan pas begin je ook alles te begrijpen. Dit is zo’n boek dat je echt moet laten inwerken.

Een mooi boek. Ik geef het 3,5 sterren.