Depressie en zelfmoord

Was mijn liefde een zee,
Er was nergens land.
Was mijn liefde een woestijn,
Je zag enkel zand.
Was mijn liefde een ster,
Eén groot licht was de lucht.
Was mijn liefde gevleugeld,
Dan was oneindig mijn vlucht.


Samenvatting van het verhaal
Clay Jensen komt thuis van school en vindt een pakje zo groot als een schoenendoos tegen de voordeur. Verwonderd en nieuwsgierig als hij is opent hij de doos. Daarin zitten zeven losse cassettebandjes in, in de rechterbovenhoek van elke cassette staat een cijfer. Elke kant heeft zijn eigen nummer. Op de laatste staat een dertien op de voorkant, niks op de achterkant.
Wie stuurt er in hemelsnaam nog cassettes? Niemand luistert nog naar die dingen denkt hij. Hij vindt een stereoketen op de werkbank van zijn vader in de garage en steekt er het eerste cassettebandje in. Hij kan zijn oren niet geloven! Dit kan niet waar zijn! Het is de stem van Hannah Baker, zij heeft twee weken geleden zelfmoord gepleegd. Is dit een afscheidsbrief van haar?
Dan begint Hannah te vertellen en ze heeft twee regels die nagevolgd moeten worden. Pechvogel nummer dertien mag ze meenemen naar de hel. Hannah heeft kopieën gemaakt en als ze zich niet aan de regels houden worden ze publiekelijk vrij gegeven! Ook heeft Hannah naar alle dertien een plattegrond gestuurd, daar staan twaalf plaatsen op gemarkeerd met rode sterren.
Clay snapt er niets van. Hij heeft Hannah nauwelijks gekend maar hij had het maar graag gewild maar heeft er nooit de kans toe gekregen. Hannah begint haar verhaal over de eerste persoon die aan de beurt is. Clay vraagt zich verwoed af waar hij op staat, op welke plaats. Hij heeft geen flauw benul waarom hij dit moet horen want hij heeft Hannah niets aangedaan. Wat als er iets op staat waar hij last mee kan krijgen? Is het geen list of bluft ze?
Stiekem steelt hij een walkman van zijn vriend Tony en gaat al luisterend op pad naar Hannah’s verhaal. Hij luistert verder naar de bloemlezing van haar leven …
Conclusie
Dit boek vertelt het verhaal van Hannah die zelfmoord heeft gepleegd. Ze doet uit de doeken waarom ze dit gedaan heeft en wie daar allemaal schuldig aan zijn. In het boek volgen we Clay Jensen die naar alle cassettes luistert en die ook naar de plaatsen gaat op de plattegrond die Hannah heeft aan gestippeld.
We volgen gelijktijdig wat Hannah vertelt en hoe Clay luistert en hoe hij over alles denkt en wat hij zich nog kan herinneren van bepaalde situaties.
Het begint met een onschuldig iets dat iemand Hannah heeft aangedaan. Zij roept de mensen op die verantwoordelijk zijn voor wat haar allemaal is aangedaan. Deze jongeren hebben niet beseft wat een schade ze hebben aangericht. Het was als het ware een sneeuwbaleffect voor Hannah.
Na een paar bladzijden wordt het al duidelijk in welke richting dit verhaal gaat en je krijgt een akelig gevoel. Je leeft mee met beide personages die hun eigen gedachtegang hebben. Hannah die fijntjes uit de doeken doet wat haar is aangedaan en Clay die aandachtig luistert. Hij worstelt met schuldgevoelens, is op momenten opgelucht en angstig voor wat er gaat komen als het zijn beurt is.
Het is een aangrijpend boek dat je meesleurt in de wereld van tieners en hoe zij met elkaar omgaan. Het gaat hier over pestgedrag en wat voor een effect dat kan hebben bij iemand die daar zelfmoord voor pleegt. Alle nare dingen zoals roddels, verraad en wraak komen hier aan te pas. Het gaat over verantwoordelijkheid nemen voor de handelingen die je hebt gedaan en hoe kleine egoïstische daden een invloed kunnen hebben op iemand anders. Het gaat er hem ook om hoe elke persoon verschillend is. Hannah geraakt in een depressie door een opeenstapeling van verschillende dingen; is dit een reden om zelfmoord te plegen vraag je je af? Hoe belangrijk zijn je veiligheidsgevoel en je privacy? Misschien niet voor jezelf maar voor Hannah en anderen des te meer en wie zijn wij om iemands daad te beoordelen?
Het is een zwaar beladen onderwerp en zelfmoord is ook niet iets dat je luchthartig moet opnemen. Je weet nooit wat er in een mens omgaat en hoe ze een uitweg zoeken in sommige situaties. Je leest dit boek met een knoop in je maag en met een krop in je keel. Dit is weer zo’n boek dat verplichte leerstof zou moeten zijn in de scholen, dat moet gelezen worden. Dat pesters moet laten inzien wat ze met hun acties en daden aan kunnen richten! Dat er voor de gepeste mensen ook een andere uitweg is dan zelfmoord plegen. Dit is een boek dat je niet gauw zult vergeten! 5 sterren