Recensie Via Cappello 23

Wat mij opviel bij de mid-price editie van het boek, is de kaft. De kaft van de eerdere drukken, met de toren van Venetië vind ik mooier. Nu siert een dame in een gondel (vermoed ik) de voorkant. Ze is maar gedeeltelijk in beeld. Oké, dat is het uiterlijk, het gaat natuurlijk om de inhoud.

De volgende personen spelen een rol van betekenis in het verhaal: Daniël Schaaf, Arthur Citroen, Fleur en Felicia. Opvallend zijn de twee verhaallijnen en het wisselend vertelperspectief: het verhaal van Schaaf vertelt in de ik-vorm, het 2de verhaal van Citroen in de hij-vorm. Via Cappello is een moderne roman, duidelijk gesitueerd in deze tijd: namelijk 2003. De schrijfstijl is prettig, niet al te moeilijke woorden of te lange zinnen. Het enige waar ik niet zo van gecharmeerd ben, is de expliciete seksuele scenes van Arthur en Felicia.

Positief vind ik dat Via Cappello mij wel stof tot nadenken geeft. Wat is de rol danwel invloed van de media? Wat er kan gebeuren als iets ten onrechte op internet wordt geplaatst. Ook lees je tussen de regels door over andere huidige problemen: massatoerisme, stijgend water die Venetië bedreigt.

Mijn conclusie: Via Cappello 23 is een fijn boek om te lezen