Het uitstekende vervolg van VIPRoom. Laat dat derde boek maar komen!

Emelie en Teddy uit VIPRoom zijn terug in Stockholm Delete! Terwijl Emelie als advocate wordt beëdigd op het chique advocatenkantoor Leijon, gaat er een alarm af in een buitenhuis op Värmdö. De man die de politie aanhoudt op verdenking van deze moord wil per se Emelie als advocaat hoewel zij nog geen enkele ervaring heeft met dergelijke strafzaken. De zaak lijkt recht te leiden naar Mats Emanuelsson , de man die Teddy ooit ontvoerde en waardoor hij in de gevangenis terecht kwam. Terwijl de zaak moeilijker en moeilijker wordt, begint Teddy’s neef, Nikola, zijn vroegere fouten te maken en komt deze laatste meer en meer in de problemen terecht.

Er begint een nieuwe episode in deze trilogie die wel verder gaat met dezelfde sterke karakters uit VipRoom. Hun verhalen worden nog verder uitgediept en de motieven voor hun daden in het heden verder verduidelijkt door hun verleden. Terwijl M zijn verhaal vertelt tijdens een politieverhoor gedurende verschillende flashbacks, doen Emelie en Teddy samen hun onderzoek naar dezelfde feiten. Teddy wordt gedreven door zijn schuldgevoel dat hij over heeft gehouden aan deze onverkwikkelijke affaire. De perspectiefwisselingen houden de spanning er goed in en houden de lezer alert voor nieuwe verwikkelingen. Je zit steeds op het puntje van je stoel om te weten hoe het verder gaat. Naar het einde toe worden de belangen en de inzetten steeds belangrijker. De ‘finale’ van het boek heeft wel een beetje last van wat ongeloofwaardigheid wat mij betreft. Een derde boek in een trilogie kan uiteraard ook niet onaangekondigd blijven…

Het voordeel van dit tweede boek is - zeker als je het eerste boek er niet zo lang vóór hebt gelezen - dat er veel terugkomt uiteraard: de personages, de verhaallijn, de stijl, al deze dingen worden natuurlijk overgenomen waaraan je dan ook al meer gewoon bent geraakt. In vergelijking met de Snel Geld-trilogie is deze reeks zeker even hard en rauw, maar gaat het veel minder over straatboefjes waardoor ook die typische straattaal uit die eerste Lapidus-trilogie uiteraard in hoge mate vermeden wordt en wie weet daardoor wel toegankelijker. Hoewel, Lapidus blijft heel wat personages en verhaallijnen uitzetten waardoor er een complex verhaal ontstaat waar je zeker je hoofd bij moet houden. Filmisch gezien heeft dit ‘Stockholm Noir’ verhaal zeker ook zijn kwaliteiten! Conclusie: voor mij één van de betere thrillers in het genre.