Op zoek naar een artefact dat ten tijde van het overlijden van Jezus gebruikt is, is geen sinecure. Daniël gaat samen met Eva op zoek en beleven daardoor angstige achtervolgingen, waarbij zij beiden tezamen met broer Michel, een monnik, voor de haasjes spelen.

In één adem het boek uitlezen, hetgeen de gouden sticker beloofd, was helaas niet voor me weggelegd. Niet omdat het boek niet goed genoeg is, maar meer omdat de tijd me ontbrak. Ik vond dit erg jammer omdat ik het verhaal tussendoor heel moeilijk los kon laten. Want je wordt echt door het boek heengetrokken. Vooral door de prettige schrijfstijl die gemakkelijk wegleest maar ook door de korte hoofdstukken, die me telkens verleidde om toch nog even een hoofdstuk te lezen wordt die vaart erin gehouden. Een andere schrijver die deze lengte van hoofdstukken hanteert is James Patterson.

Eigenlijk ben ik, normaal gesproken, totaal niet geïnteresseerd in de leiders van Duitsland ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Ik heb meer iets met de slachtoffers ervan, natuurlijk ook gevormd door de verhalen van mijn familie. Maar het lukt de schrijver om me te interesseren in de figuur Himmler. Ik ben erg benieuwd wat realiteit is geweest en wat dichterlijke vrijheid. Ik las wel bij Wikipedia de volgende regels: In het slot Wewelsburg, een kasteel dat moest dienen als spiritueel centrum van de SS, werd onderzoek gedaan naar de mystiek en cultuur van het Arische ras. Himmler noemde het kasteel zelf een soort Vaticaanstad van de SS-religie. Dit stuk is dus authentiek.

Aan de schrijfwijze is te merken dat Alex van Galen gewend is te schrijven. Het leest zo gemakkelijk weg, terwijl er veel onderwerpen de revue passeren.
Alex van Galen is een schrijver die ongemerkt heel veel onderwerpen in een boek kan verwerken zonder dat ik ook maar op enig moment het gevoel kreeg dat ik overladen werd door kennis: heel knap.
Dit boek is zijn debuut. Een debuut dat hopelijk snel gevolgd zal worden door meer boeken van deze schrijver.

Ik vind dat we nu maar eens op moeten houden om elk boek waarin een queeste verwerkt is waarin men opzoek is naar een godsdienstig voorwerp, een Dan Brown-kloon te noemen.
Dan Brown is gewoon een nieuwe richting in geslagen en met hem vele andere schrijvers. Men doet veel schrijvers veel te kort door maar enigszins te suggereren dat een boek een kloon zou zijn. Ook dit boek is zeker geen kloon. Het bevat zo’n grote mix van allerlei onderwerpen. Het lijkt niet op een Dan Brown.

Dit boek is 100% spanning en ik heb maar één minpuntje kunnen vinden. Ik had zograag de hoofdpersonen, Daniël en Eva, wat meer uitgediept gezien. Ik had ze beter willen leren kennen. Een ander punt dat wat uitgebreider had gekund is de wijze van het overlijden van de ouders van Daniël en Michel. En hoe het nu precies zat met de schuldvraag hiervan.

Dit boek is een een echte aanrader.