Liefde is niet altijd onvoorwaardelijk ook al zouden we dat willen

Een mooie cover die je tegemoet glanst. Een ongewoon huwelijk begint met de briefwisseling tussen Roy en Celestial, een donker Amerikaans koppel. Ze zijn nog niet zolang getrouwd als Roy ervan beschuldigd wordt een vrouw te hebben verkracht. Het lijkt een typisch voorbeeld te zijn van een donkere man op een verkeerde plek op een verkeerde tijd. Hij eindigt in de gevangenis en naast de bezoekjes die Celestial hem brengt, houden ze contact via brieven. De brieven zijn intens, maar de toon lijkt wat op elkaar zodat de karakters van Roy en Celestial nauwelijks te onderscheiden zijn. Dat is sowieso een beetje het punt met dit boek. De hoofdstukken zijn vanuit verschillende karakters geschreven, maar alle karakters blijven wat vlak. Naast Roy en Celestial is ook een belangrijke rol weggelegd voor Andre, de oude buurjongen van Celestial. De boom op de cover is een mooi symbool van het huwelijk of een relatie. In dit boek draait het om relaties en de vraag of deze voldoende geworteld zijn. De wortels van de relatie van Roy en Celestial waren nog niet stevig geworteld en hun relatie verwaterd. Na vijf jaar komt Roy redelijk onverwacht vrij en hij gaat dan op zoek naar wat er over is van hun relatie. De auteur heeft onderzoek gedaan naar gevangenschap en vond haar inspiratie ondermeer door een gesprek dat ze opving in een winkelcentrum waarbij een vrouw tegen een man zei dat ze nooit zeven jaar op hem gewacht zou hebben. De auteur is van mening dat wie we zijn in ons hoofd niet altijd is wie we ook daadwerkelijk worden, omdat dit afhankelijk is van de situatie. Dat is een rode draad in Een ongewoon huwelijk, niet alleen voor de drie hoofdpersonen, maar bijvoorbeeld ook voor de ouders van Roy en Celestial. Een roman over liefde en het leven die ons soms andere wegen laat inslaan dan die we zelf bedacht zouden hebben.