Een schokkende geschiedenis

Op de cover een hele indringende foto van een krachtige donkere man in Westerse kleding. Het is Hendrik Witbooi met de typerende hoed met witte lap waar de Witboois aan te herkennen zijn. Ik ben Hendrik Witbooi richt zich op het leven van Hendrik Witbooi. Hij was aan het eind van de negentiende eeuw en begin twintigste eeuw de leider van de Witboois in het gebied wat nu Namibië is. Conny Braam heeft veel research verricht voor dit boek en doet op schokkende wijze uit de doeken hoe de Westerlingen en in dit geval met name de Duitsers de landen in Afrika koloniseerden. Conny Braam was jaren actief als anti-apartheidsactiviste. Haar eerste boeken richten zich ook op dat onderwerp. De boeken die ze vervolgens schreef, zijn vooral historische romans, gebaseerd op waargebeurde feiten. Ik zou dit boek niet direct classificeren als een roman, daarvoor vind ik de geschiedschrijving net iets te dik aangezet. In dit boek volgen we niet alleen Hendrik Witbooi, maar ook verschillende Duitsers die een leven proberen op te bouwen in Afrika en soldaten of ambtenaren die naar Afrika zijn gestuurd om orde op zaken te stellen. Dit gaat gepaard met een enorme naïviteit en steeds meer geweld. Die naïviteit brengt een vleugje humor in het boek in een verder triest verhaal. De Witboois en andere volkeren in zuidelijk Afrika houden lang stand en vechten op slimme wijze tegen de Duitsers. Dit gebeurt niet alleen met wapens, maar ook met woorden. Hendrik Witbooi correspondeert uitgebreid met verschillende leiders van andere bevolkingsgroepen en met de Duitsers. Een boeiend, onverwacht gegeven. Ik ben Hendrik Witbooi is een uitgebreide, gedegen geschiedschrijving. Zoals we van Conny Braam gewend zijn, vertaalt ze geschiedenis in een toegankelijk boek, waardoor Hendrik Witbooi echt tot leven komt. Het boek eindigt triest, maar in haar nawoord weet Conny Braam toch nog een sprankje hoop te geven.