Moord verjaart nooit

Op de cover een vrouw die je heel indringend aankijkt. Het doet me denken aan de cover van ‘Oog in oog’ van Linda Bruins Slot. Is deze vrouw Tamara die 20 jaar geleden verdwenen is of is het Colette, de hoofdpersoon uit het boek? De titel is goed gekozen, omdat het allemaal begint op de dag dat een misdrijf van twintig jaar geleden verjaard is, maar….moord verjaart nooit als je partner de dader blijkt te zijn.
Het boek start met een politiebericht van 20 jaar geleden. De hoofdstukken zijn gewijd aan verschillende personen. Het verhaal van de vermiste Tamara is in de ik-persoon geschreven. Colette, Alex en Fiona laten de lezer ook toe tot hun leven. De mysterieuze kunstenaar Sebastiaan vind ik, mede doordat er geen aparte hoofdstukken aan hem gewijd zijn, niet voldoende uitgewerkt. Het hele boek speelt zich af in een tijdsbestek van vier dagen, dit vind ik niet heel geloofwaardig, afgezet tegen alle ontwikkelingen die zich in die periode afspelen. Het boek is vlot geschreven en de schrijfstijl en de plotonwikkeling doet denken aan de boeken van Suzanne Vermeer en Saskia Noort. Het is een typische vrouwenthriller, geschreven met veel oog voor detail in de omschrijving van de omgeving en de dagelijkse dingen. Het verhaal is voor mij wat te voorspelbaar, als lezer ben ik al eerder op de hoogte van plotontwikkelingen dan de personen in het boek. Dit draagt niet bij aan de spanningsopbouw. Het boek is een goed debuut van dit schrijversduo en past prima in het rijtje populaire Nederlandse thrillerschrijvers. Als je houdt van Suzanne Vermeer en Saskia Noort zou ik dit boek zeker lezen!