Recensie De verbouwing

Om te beginnen: wat een práchtige cover heeft dit boek gekregen. De dubbele laag van de verbouwing van het huis én de verbouwing van de (meestal) vrouwen in de kliniek van Mathilde - erg goed gekozen.
Het verhaal sleurt je meteen mee. Ik vond het erg prettig lezen en heb er meer van genoten dan van Nieuwe Buren.
Erg goed hoe ze ook de visie van Thom in de aparte hoofdstukken verwerkt. Zelfs het taalgebruik is daarin anders.
En ze heeft haar huiswerk goed gedaan: de medische ingrepen zijn duidelijk en begrijpelijk neergeschreven.
Geloofwaardig vond ik ook hoe de schrijfster Mathilde, die sterk en onafhankelijk overkomt, tóch in de valkuil laat stappen van ex-vriendje Johan.
En de wendingen die het verhaal neemt vond ik toch ook verrassend. Daarmee bedoel ik de uiteindelijke redenen van Johan om zich in het bedrijf te mengen. (Ik verraad zo niets!)

Dus een topper? Nee, niet helemaal.
Voor mij schreven het al meer lezers: het einde viel tegen.
Dat vond ik ook. Ik had er meer van verwacht.
En de relatie Mathilde/Rogier vind ik ook te 'makkelijk' uitgewerkt/afgerond.
Bovendien stoort mij de bladspiegel aan het begin van de hoofdstukken. Meer dan de helft van het blad leeg, voor het hoofdstuk start. Zo krijg je, als lezer, maar vooral als koper, het gevoel dat je qua boekomvang opgelicht bent.
Maar dat laatste kritiekpunt laat ik mijn waardering niet beïnvloeden.

Wel vind ik het slordig dat op pag. 70 wordt verwezen naar een boek met 4 vragen, terwijl er vervolgens 5 vragen worden opgesomd. Dat had een redactie/corrector of iemand toch moeten zien?!

Maar het blijft zeer zeker lekker leesvoer. 3 duimpjes!