Een goed historisch verhaal

De vroedvrouw van Braintree is het debuutroman van Jodi Daynard. Het verhaal speelt zich af in de tijd van de Amerikaanse Revolutie.

Het verhaal begint op 18 oktober 1818 met Lizzie die afscheid neemt van haar vriendin Abigail die stervende is. Ze blikt terug naar 1775, zo’n 50 jaar terug de tijd in waarin Abigail en zij elkaar leerden kennen. Het was het jaar waarin Lizzie op een boerderij in Braintree kwam te wonen. Net getrouwd met haar man Jeb. Op een dag besluit Jeb mee te gaan vechten in de oorlog tegen de Engelsen. Na een korte tijd van alleen zijn krijgt Lizzie het bericht dat haar man Jeb is omgekomen.
Nog maar 8 maanden getrouwd en dan al weduwe. Haar schoonouders eisen min of meer dat ze bij hun komt wonen. Maar dat wil Lizzie niet. Ze wil op de boerderij van haar en haar Jeb blijven. Ze blijft alleen achter op hun boerderij die ze nu in haar eentje moet runnen. En dat is niet makkelijk als je net je geliefde bent verloren, het land in oorlog is en je nog weinig contact hebt met de gemeenschap. De mensen uit de gemeenschap kijken Lizzie ook met gemengde gevoelens aan. Lizzie heeft van haar overleden moeder van alles geleerd over verschillende ziekten en geneesmiddelen. Ook heeft ze geleerd over de geboorte van baby’s, en weet ze alles wat een vroedvrouw moet weten. Lizzie heeft veel kennis, maar de mensen wantrouwen haar in het begin.

Gelukkig leert Lizzie Abigail Adams kennen en ze worden vriendinnen. Abigail is de vrouw van Johan Adams die later president zal worden van Amerika. Door deze vriendschap leert Lizzie andere mensen kennen en langzaamaan krijgt ze ook een plekje in de gemeenschap. Zij en haar werk worden geaccepteerd.
Na een poos krijgt Lizzie hulp in huis. Het is Martha Miller. Terwijl ze bij Lizzie komt te wonen en haar helpt op de boerderij, blijft Lizzie zich afvragen wie Martha precies is en of ze wel te vertrouwen is.
Ondertussen is de oorlog nog lang niet voorbij en raakt Lizzie zelf nog meer betrokken bij de oorlog. Als blijkt dat na korte tijd twee mannen in het dorp te gast zijn en kort na elkaar overlijden gaat Lizzie op onderzoek uit. Ze komt er achter dat deze mannen zijn vergiftigd. Dan krijgt Lizzie het vermoeden dat Abigail en haar gezin het doelwit kunnen zijn voor een aanslag. Ze wil uitvinden wat er aan de hand is. Vermomd als man gaat ze op onderzoek uit. Wie kan ze vertrouwen? En loopt dit goed af?

Mening:
Het boek is zo geschreven dat je je waant in de tijd van de Amerikaanse Revolutie. Door de terugblik is het verhaal geschreven in de ik-vorm. Dit zorgt ervoor dat je goed in de huid van Lizzie komt te zitten. Je wordt helemaal meegenomen in haar gevoelens, haar twijfels en haar vastberadenheid. Lizzie is een zelfstandige en sterkte vrouw die weet wat ze wil. Dat komt in het verhaal goed naar voren. Voor die tijd is dat best bijzonder om zo je mannetje als vrouw te staan.
De schrijfster heeft ervoor gekozen om soms alvast een blik vooruit te werpen. Hierdoor weet je dan al wat er gaat gebeuren, en daardoor wordt er een stukje t weggenomen die er van mij in had mogen blijven. De verhaallijn is leuk, maar soms ook minder goed uitgewerkt. Sommige dingen lagen er net wat te bovenop.
Het leven op de boerderij en de levensomstandigheden in de oorlog zijn wel goed neergezet. Wat dat betreft is het op historisch gebied een goed geschreven roman. Je krijgt een goed beeld van de geschiedenis. Aan het eind van het boek geeft de schrijfster nog een waardevolle toelichting over de feiten en fictie in het verhaal.
De titel geeft niet helemaal het verhaal een goede dekking. Het werk van de vroedvrouw staat eigenlijk niet centraal. Voor ik in het boek begon had ik gedacht dat ik hier veel over zou lezen. Maar dat is niet het geval. Neemt niet weg dat het een prima boek is om te lezen. Je krijgt geen goed beeld van het werk van de vroedvrouw, maar wel van de Amerikaanse geschiedenis.