Terug in de tijd

Hartzeer van Peter Robinson begint met een zaak waar Inspecteur Banks, ondertussen een vertrouwd figuur in Robinsons thrillers, niets mee te maken heeft. Sterker nog, ten tijde van deze moord is Banks amper 19 jaar oud en student in London.
Het is 1969 en na een popfestival in Yorkshire wordt bij het opruimen van het terrein het lichaam van een meisje aangetroffen. Inspecteur Chadwick krijgt de taak om de politie van Noord-Yorkshire te ondersteunen bij het onderzoek. Dat valt hem zwaar, want Chadwick heeft een gloeiende hekel aan het langharige hippietuig dat je bij dat soort festivals treft.
Vooral het interviewen van getuigen en verdachten gaat hem maar moeizaam af. Als ex-soldaat en man van de oude stempel snapt hij werkelijk niets van de cultuur van ‘peace, love, drugs & rock’, waardoor de gesprekken met leden van beroemde bands als Led Zeppelin, Pink Floyd en de Mad Hatters niet echt willen vlotten. Chadwick kan zich niet verplaatsen in de jeugd; een probleem dat hij thuis met zijn dochter ook heeft. Het onderzoek vordert dan ook maar langzaam.
Ondertussen is er een verhaallijn bijgekomen: in het heden, vijfendertig jaar later, is Inspecteur Banks bij een moordzaak geroepen. In een vakantiehuisje in een afgelegen gehucht wordt het lichaam van een onbekende man gevonden. Het blijkt een vrij bekende muziekjournalist te zijn, Nick Barber, en langzaamaan wordt duidelijk dat hij onderzoek deed naar een van de bands die in 1969 op het festival speelden: de lokale band de Mad Hatters. De vraag is of dat onderzoek ertoe heeft geleid dat hij vermoord is. En zo ja, waarom dan, en heeft de zaak dan iets te maken met de moord op het festival?
Hartzeer is een enorm goed geconstrueerde thriller, waarin de verhaallijnen in het verleden en het heden niet alleen prachtig door elkaar lopen, maar elkaar ook kunstig aanvullen. Robinson zet de sfeer uit de hippietijd zo goed neer dat je het gevoel krijgt dat je erbij geweest bent. De muziek, de kleding, de geur van wierrook: je waant je echt in de ‘summer of love’. Het knappe is dat Robinson op deze manier ook weer heel veel toevoegt aan zijn hoofdpersoon, Alan Banks. Doordat je begrijpt hoe de wereld eruitzag in zijn tienerjaren, ga je meer begrijpen van de man; er wordt weer een laag aan hem toegevoegd. Robinson wordt met elk boek nóg beter!