Een prettige kennismaking

Met Dossier Jeugdbende debuteerde Ed van Eeden in 2000 als misdaadauteur. Dit is dan ook het eerste deel in de ‘District Noord’-reeks van de Utrechtenaar, waarin we kennismaken met hoofdpersoon Fons Snetlage en zijn ‘zeurende tenen’.

Inspecteur Snetlage wordt voor de jacht op een jeugdbende teruggehaald naar Utrecht om daar leiding te geven aan het flexteam, een speciale unit voor deze taak. Voor de inspecteur, die jaren geleden door een slippertje uit Utrecht moest vertrekken en sindsdien op voorlichting werkt in Wageningen, begint een nieuwe spannende periode. De moeilijke zaak, waarin maar weinig voortgang zit, geeft Snetlage weer het oude politiegevoel terug. Tijdens de speurtocht naar bewijzen tegen de jonge bendeleden, gaat hij ook op zoek naar zijn verleden in de Utrechtse binnenstad. Het flexteam blijkt een goede keuze te zijn voor alle leden, en dus het begin van een reeks misdaadverhalen rondom Snetlage en zijn flexteam.

Dossier Jeugdbende is een prettige kennismaking met het misdaadoeuvre van de Utrechtenaar Van Eeden. Het is eenvoudige kost, maar de schrijver laat wel zien dat hij wéét waarover hij schrijft. Van Eeden kent de stad, de politieprocedures en heeft zich duidelijk verdiept in de Marokkaanse cultuur. Hoewel ik het verhaal soms iets te hakkelig vond, weet Van Eeden mij wel degelijk betrokken te houden bij de avonturen van Snetlage en de zijnen. Dat Fons Snetlage een inspecteur is ‘van vlees en bloed’ wordt door de schrijver overigens heel erg letterlijk genomen. Snetlage lijdt aan dwangnagels, een zeurende pijn rond zijn teennagels, en heeft een alles behalve rooskleurig huwelijksleven. De klassieke antiheld dus.

Dossier Jeugdbende is een leuk tussendoortje. Geen nagelbijtende spanning of hoogstaande plotwendingen, maar een redelijk rechttoe rechtaan misdaadroman over een actueel probleem. Een aanrader voor liefhebbers van (Nederlandse) politieromans die wat meer actie willen dan de avonturen van De Cock met ceeooceekaa ze kan geven.