Ik heb dit boek, net als De reünie, heel snel gelezen (helaas, altijd jammer als een goed boek uit is), want je wilt gewoon weten hoe het in elkaar zit. Ik ben altijd erg blij met zo'n boek, want er zijn ook boeken waarbij ik op een gegeven moment afhaak omdat het mijn aandacht niet vast kan houden. Je weet inmiddels wel, net als bij de boeken van Saskia Noort (leest ook zo lekker weg), dat de dader iemand is, die je het grootste deel van het boek absoluut niet verdenkt, meestal ook omdat het iemand is die een beetje op de achtergrond meespeelt. Maar het blijft natuurlijk knap hoe zo'n verhaal zodanig opgebouwd wordt dat je niet kan stoppen met lezen. Ik wou dat ik zo kon schrijven!