De schreeuw van het lam

‘De schreeuw van het lam’ of zoals het officieel heet in het Engels ‘The silence of the lambs’. Een heel spannend en zeer fascinerend boek geschreven door Thomas Harris. Thomas Harris is een man met een zee van kennis betreffende misdaad en schrijven. In de beginjaren van zijn carrière was hij een verslaggever en redacteur bij de Associated Pres gelegen in New York City. Voor hij begon aan de reeks boeken die gaat over dr. Hannibal Lecter. Deze reeks bevat ook het boek: de schreeuw van het lam. Eerst schreef hij het boek Zwarte Zondag. Dit gebeurde in 1975. In 1981 begon hij met de reeks boeken over Lecter. De boeken van Harris zijn zeer bekend en graag gelezen. Zelf heb ik er ook graag één gelezen. De boeken zijn tevens alle vijf gefilmd en ik ben zeer benieuwd naar het verschil tussen film en boek. Tot op heden is de Amerikaan Harris nog altijd onder de levenden en brengt hij hopelijk gauw nog een boek uit. Het spreekt natuurlijk voor zich dat een man die voor wereldoorlog twee geboren is zeer veel kennis en ervaring heeft. Heeft boek heeft meer dan terecht awards voor best novel gekregen.
Het boek De schreeuw van het lam gaat over een jonge en onervaren rechercheur in opleiding bij de FBI. Tijdens haar opleiding wordt Clarice Starling onverwacht in actie gezet in het onderzoek betreffend Buffalo Bill. Een zeer gevaarlijke seriemoordenaar die zijn slachtoffers op zeer gruwelijke wijze vilt en verminkt. Er is één man die het onderzoek vooruit kan helpen en dit is Hannibal Lecter een man die reeds acht jaar in de gevangenis verblijft. Hij is een nog verschrikkelijkere seriemoordenaar die het vlees van zijn slachtoffers at. Buffalo Bill was een patiënt van hem en via hem hopen ze Jame Gump(Buffalo Bill) te kunnen vinden. Het is de taak van Starling om hem te ondervragen en zo belangrijke informatie in te winnen. Lecter help het onderzoek zeer goed en wordt daarom overgeplaatst naar een betere gevangenis. Tijdens deze overplaatsing slaagt hij er op zeer verstandige wijze in te ontsnappen. Hij overmeestert de agenten die de wacht houden. Vervolgens velt hij één van de twee en trekt hij de huid van de agent zijn hoofd over die van hem. Zo kan hij zich perfect vermommen. Wanneer hij met een ambulance weg rijdt zijn alle sporen van hem spoorloos. Om het vervolg te weten te komen, moet je het boek zelf lezen, maar ik zweer dat het een topper is
De titel van het boek is zeer goed, want dit vormt de rode draad in het boek. Tijdens de ondervragingen van Starling vraagt Lecter telkens persoonlijke informatie over Starling. Ze vertelt verhalen over haar jeugd. Dat ze is opgegroeid op een boerderij. De activiteit die daar gebeurde was het slachten van lammen. Starling heeft er nog steeds trauma’s aan en dit vertelt ze aan Lecter. Elke ondervraging komt dit ter sprake. Op het einde van het boek is Lecter nog altijd spoorloos. Straling krijgt wel een brief van hem. In deze brief vraagt hij of ze nog altijd trauma’s heeft aan haar jeugd.
Het is een zeer boeiend boek waar veel details zijn gebruikt en je zo helemaal mee bent met het verhaal. Ik heb het vaak moeilijk om mij in te leven in een verhaal en mezelf te plaatsen in de situatie van een personage. Deze keer ging het verrassend goed. Ik voelde me de rechercheur op zoek naar Gump. Bij het zien van een groot aantal bladzijden is bij mij altijd de zorgt dat het saai gaat worden. Integendeel ik nog niet veel boeken zo vlot kunnen lezen. Door het feit dat je steeds dichter komt bij het vinden van de moordenaar blijf je in het boek en heb je motivatie om verder te lezen. Dit is volledig de verdienste van Harris. Hij gebruikt zijn kennis over de misdaad om het boek interessanter en realistischer te maken. Het boek bestaat uit verschillend hoofdstukken waar je het verhaal uit de ogen van verschillende personages krijgt. Zo kom ook de moordenaar zelfs aan bod en weet je meer over wat er in hem omgaat en hoe hij zich voelt. Hierdoor wist je meer over de motieven dan Starling. Bij het verhaal kan je een beeld vormen en het zo visueel ook de beleving van het personage ondergaan. Dit maakt het vlotter want je gaat het boek zo in je hoofd verfilmen en een film zet je niet gemakkelijk op pauze. Toch was het nog altijd lang lezen, maar ik bleef er graag wat later voor op.
De thematiek van het boek is zeer duister en luguber. De manier van moorden is zeer ziekelijk. Je gaat kijken naar het feit dat er in de realiteit ook zo’n mensen kunnen rondlopen met van die ziekelijke gedachten. Het is een echt thriller die het beeld van een leven bij de recherche goed weergeeft.
Het belevende vertelperspectief wordt gebruikt. Dit geeft een meerwaarde aan het boek omdat je zo je helemaal kan inleven in de rollen van de personages.
Wat ik zeer speciaal vond was de rol van de Lecter. Hij is een zeer verstandig persoon desondanks het feit dat het een psychopaat is die mensen vermoordde en opat. Hoe hij iedereen kan overtuigen van zijn goede wil en op deze manier weet te ontsnappen is zeer fascinerend. Het is een fraai iemand die zeer onverwacht uit de hoek kan komen. Je merkt dat Harris weet hoe zo’n mensen denken en hierdoor kan hij het perfect neerpennen. Het psychologische spelletje tussen rechercheur en crimineel is fantastisch weergegeven.
Door gebruik te maken van een jonge onervaren vrouw die het onderzoek voert kan je als lezer mee van nul beginnen en dat maakt dit personage zo goed gekozen. Je staat als lezer van seconde één al gelijk met het personage en daardoor heb je geen nood aan een uitgebreide inleiding om zo de situatie en het personage te leren kennen. Door soms zelf meer informatie te verkrijgen sta je op sommige vlakken zelfs verder als de personage. Zo beleef je de zin om haar in te lichten met de kennis die jij hebt.
Ik kan concluderen dat het een zeer interessant boek is dat veel mensen kan aanspreken. De schrijfstijl van Harris is zeer aangenaam en doet je verder lezen. Hij is zeer geïnteresseerd in misdaad en heeft ook veel kennis betreffende misdaad door zijn verleden in dit vakgebied. Dit biedt voor hem de mogelijkheid om alles zeer gedetailleerd weer te geven. Waar ik het soms moeilijk heb om een boek te begrijpen was het hier zeker niet het geval. Het boek beet me van het begin tot het einde.
Tot slot zou ik nog willen meegeven dat dit boek een echte aanrader is. Toen ik het in de bibliotheek ging halen kreeg ik er een bladwijzen bij, maar deze was bijna nutteloos. Ik ga de vervolgen waarschijnlijk ook lezen omdat het zo’n interessant thema is. Ook ga ik het eerste boek moeten lezen, want hierin krijg je meer info over Lecter. Die bij het lezen van het eerste boek toch iets minder mysterieus zou moeten worden. Het boek is zelfs voor de iets minder geïnteresseerde lezer toch aangenaam om te lezen. Ook het kijken van de film staat nu zeker op mijn to do list. Hopelijk wil Harris nog veel ervaringen met ons delen.