Lezersrecensie
Het pad van de rede
De weg van de rede
Het onvoltooide leven van Thomas-René Willemsen.
De auteur studeerde economische geschiedenis en was daarna 25 jaar werkzaam in de financiële sector, daarnaast interesseerde R. Willemsen zich voor filosofie.
Deze schijnbaar minder verwante interesses resulteerden in zijn eerste roman, die handelt over schuld en boete.
In de 160 pagina's tellende roman ontwikkelt zich tussen Henri en Thomas, die elkaar leren kennen tijdens een seminar voor bankiers in Cannes, een diepe vriendschap. In eerste instantie kan het feit dat beide mannen werkzaam zijn in de financiële wereld zorgen voor een zeker vooroordeel. Dit verdwijnt vrijwel direct door de onderwerpen die worden aangesneden. Het zijn levensvragen.
Henri, de ik-persoon, besluit na een aantal confrontaties op jonge leeftijd zijn eigen pad te zoeken, los van kerk, geloof en familie. Aanvankelijk voelde het alleen verder gaan op zelfgekozen paden als zeer eenzaam, maar de filosofie gaf richting. In het bijzonder de leer van Spinoza, elke verklaring moet gebaseerd zijn op de rede.
Thomas, de gelovige, kampt met een enorm schuldgevoel door traumatische gebeurtenissen uit het verleden.
Heel voorzichtig worden de filosofische overtuigingen gezet tegenover het verstikkende schuldgevoel, dit botst een aantal keren, Thomas wil zijn geloof niet zomaar opgeven.
Incidenteel verwijst de woordkeuze naar de achtergrond van de auteur, zoals 'om niet' (juridisch) en 'virerend' (ambtelijk).
Ook wordt verwezen naar literatuur zoals: het was geen 'man zonder eigenschappen' en Schuld en Boete. Dit geeft het boek een extra dimensie, nodigt uit tot opzoeken en verdiepen. Hetzelfde geldt voor de passages over kunst. Het werk van Anselm Kiefer geeft Thomas een prachtige kans inzicht te verkrijgen hoe kunst verbonden is met levensvraagstukken, bijvoorbeeld hoe na destructie een nieuw begin kan en mag ontstaan.
Thema's zijn, behalve schuld en boete, ook natuur en religie.
Natuur komt veelvuldig terug, Spinoza is natuurfilosoof en tijdens de wandelingen speelt de natuur een wezenlijke rol, het draagt bij tot bezinning.
Het laatste deel van het boek stemt tot nadenken, hier komen een aantal dilemma's aan bod en moet ook Henri toegeven dat redelijkheid , de rede, wenselijk is, maar niet altijd toe te passen.
Dit is een boek dat door de verschillende thema's kan confronteren, maar vooral stemt tot reflectie, het boek krijgt van mij 4 van 5 sterren.
Het onvoltooide leven van Thomas-René Willemsen.
De auteur studeerde economische geschiedenis en was daarna 25 jaar werkzaam in de financiële sector, daarnaast interesseerde R. Willemsen zich voor filosofie.
Deze schijnbaar minder verwante interesses resulteerden in zijn eerste roman, die handelt over schuld en boete.
In de 160 pagina's tellende roman ontwikkelt zich tussen Henri en Thomas, die elkaar leren kennen tijdens een seminar voor bankiers in Cannes, een diepe vriendschap. In eerste instantie kan het feit dat beide mannen werkzaam zijn in de financiële wereld zorgen voor een zeker vooroordeel. Dit verdwijnt vrijwel direct door de onderwerpen die worden aangesneden. Het zijn levensvragen.
Henri, de ik-persoon, besluit na een aantal confrontaties op jonge leeftijd zijn eigen pad te zoeken, los van kerk, geloof en familie. Aanvankelijk voelde het alleen verder gaan op zelfgekozen paden als zeer eenzaam, maar de filosofie gaf richting. In het bijzonder de leer van Spinoza, elke verklaring moet gebaseerd zijn op de rede.
Thomas, de gelovige, kampt met een enorm schuldgevoel door traumatische gebeurtenissen uit het verleden.
Heel voorzichtig worden de filosofische overtuigingen gezet tegenover het verstikkende schuldgevoel, dit botst een aantal keren, Thomas wil zijn geloof niet zomaar opgeven.
Incidenteel verwijst de woordkeuze naar de achtergrond van de auteur, zoals 'om niet' (juridisch) en 'virerend' (ambtelijk).
Ook wordt verwezen naar literatuur zoals: het was geen 'man zonder eigenschappen' en Schuld en Boete. Dit geeft het boek een extra dimensie, nodigt uit tot opzoeken en verdiepen. Hetzelfde geldt voor de passages over kunst. Het werk van Anselm Kiefer geeft Thomas een prachtige kans inzicht te verkrijgen hoe kunst verbonden is met levensvraagstukken, bijvoorbeeld hoe na destructie een nieuw begin kan en mag ontstaan.
Thema's zijn, behalve schuld en boete, ook natuur en religie.
Natuur komt veelvuldig terug, Spinoza is natuurfilosoof en tijdens de wandelingen speelt de natuur een wezenlijke rol, het draagt bij tot bezinning.
Het laatste deel van het boek stemt tot nadenken, hier komen een aantal dilemma's aan bod en moet ook Henri toegeven dat redelijkheid , de rede, wenselijk is, maar niet altijd toe te passen.
Dit is een boek dat door de verschillende thema's kan confronteren, maar vooral stemt tot reflectie, het boek krijgt van mij 4 van 5 sterren.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Tea.
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
