Het kan vreemd gaan, ook al is het oorlog….

Turbulent

Dit derde deel van de serie De Cazalets speelt zich af in WOII en begint in maart 1942. Net als in de volgende delen is het boek verdeeld in hoofdstukken met als titel de naam van de hoofdrolspeler of de hele familie. Zo ontstaat er een goed beeld van allemaal met het accent op de personages die de auteur het meest uitlicht.
Louise, Polly en Clary zijn intussen toe aan het maken van belangrijke levenskeuzes. Hierbij moet gedacht worden aan een opleiding die aansluit bij hun talenten, wensen en mogelijkheden. Dat het niet simpel is blijkt uit het de gesprekken van vooral Polly en Clary, wat weet je eigenlijk van het leven wanneer je op de drempel staat van volwassen worden?
Voor Louise verloopt haar, toch al turbulente, leven allesbehalve zorgeloos. Als pas getrouwde jonge moeder moet ze alle zeilen bijzetten om zich staande te houden.

Soap

Zo langzamerhand begint het een beetje op een soap te lijken in de serie De Cazalets. In dit geval lijkt het op een tragisch-komische soap. Dat is de algemene indruk die ontstaat bij het lezen van deel drie van Britse serie De Cazalets met als titel Verwarring. Mocht er aan het begin van het lezen van dit derde deel nog een vraagteken staan bij de gekozen titel, na het lezen van de talloze verwikkelingen van de familie Cazalet snap je precies waarom de personages en de lezer verward achterblijven.
Behalve de instabiliteit in het land door de oorlog, zijn ook de relaties niet in balans. Het lijkt wel of geen enkel stel een normale relatie kan hebben. Behalve dan natuurlijk Hugh, maar die is net weduwnaar geworden en een nieuwe vrouw ziet hij vooralsnog niet zitten.

Oud en Jong

Behalve de jongeren die bezig zijn de wereld van de volwassenen te betreden en hun ouders, zijn er ook nog de ouderen. Sommigen nog goed bij de tijd en volledig meedraaiend in de 'organisatie', soms niet meer zo goed zoals Dolly, die dementerend is en een trieste indruk maakt na de dood van haar zus en dan zijn er ook de generaal en de baronie natuurlijk nog!
Zij staan nog steeds aan het hoofd van de hele familie, ook hun krachten nemen af, maar zij spelen zeker nog een rol.
Er zijn ook nog een paar kleintjes zoals Will (William), zoontje van Hugh en Sybil (overleden in 1942) en Roland, zoontje van Edward en Villy.
Door het grote aantal personages kan het voor de lezer soms wat chaotisch overkomen. Vooral wanneer er weer eens een wisseling van decor is, plotseling is er een ander aan het woord en dan moet je als lezer even omschakelen, maar dat maakt het ook wel weer levendig. En met de stamboom erbij zit je zo weer op het goede spoor.

Keuzes

Keuzes bepalen het leven, dat zou makkelijk zijn, maar zo werkt het niet altijd. Ook niet in Verwarring. De auteur laat zien dat juist door zaken die je overkomen, zoals Polly's vader, Rupert, vermist wordt. Hij kan dood zijn, maar zijn lot is nog niet zeker, dat dit verschrikkelijk is voor zijn vrouw en kinderen is duidelijk en dit bepaalt mede hun keuzes en daarmee ook hun lot.
Aan de andere kant legt de Elizabeth Jane Howard de bal bij personages die door hun keuze het leven van anderen op de kop zetten. We hoeven alleen het voorbeeld aan te halen van Edward en het beeld van deze rokkenjager speelt zich als een film af, bijna alles wat hij veroorzaakt heeft is wel te wijten aan zijn keuze. Villie (Edwards vrouw) beschouwt:

'Edward leek seks ook te beschouwen als iets wat voornamelijk voor mannen was, maar na het verflauwen van de eerste heerlijke vervoering, al moest ze toegeven dat hij haar gevoelens niet leek aan te voelen met de aandacht voor details die bevredigend zou zijn, genóót hij er zo openlijk en zozeer van dat ze bij hem was teruggevallen op een soort moederlijke toegeeflijkheid.'

Ook zijn dochter Louise heeft het moeilijk met het vinden van haar weg, de keuzes die zij maakt zijn niet altijd de juiste en we zien haar als een niet gelukkige jonge vrouw die wanhopig probeert haar lot te ontlopen, maar zij blijkt in de wurggreep te zitten van haar schoonfamilie.

Ontroerend

Clary schrijft trouw aan haar onbereikbare vader en dit geeft het verhaal op een boeiende manier een extra dimensie mee, we krijgen van haar datgene te zien waarvan ze denkt dat haar vader graag zou willen lezen. Gefilterd dus, beetje opgewekt graag, dat is leuker voor haar vader die wie weet onder welke omstandigheden leeft op dit moment. Het is voor haar tevens een dagboek.

’s Morgens hadden we nogal verbrand geroosterd brood met Marmite en thee en hij vroeg wat ik zou gaan doen als ik alleen was en ik zei de ochtend doorbrengen in Charing Cross Road waar het werkelijk wemelt van de boekhandels,
veelal tweedehands. Polly wil dat nooit; zij houdt van winkels die van alles wat hebben. Archie zei wat een goed idee en we namen een bus en gingen erheen.'

Conclusie

Dit deel vond ik niet overal even sterk. Gelukkig werd het nog enigszins spannend en eindigt het boek met een cliffhanger. De vele escapades op relationeel gebied, de onbezonnenheid van jonge vrouwen werd soms wat teveel van het goede. Laat deel 4 iets realistischer zijn.