De zussen Mitford verdienen beter

Neem 6 Engelse, rijke freules geboren aan het begin van de 20e eeuw die op één na, andere keuzes maakten dan in hun kringen gebruikelijk was. Een werd een succesvol schrijfster, een ander koos voor de Engelse fascistenleider Mosley, de volgende was een bewonderaar van Nazi's en persoonlijk bevriend met Hitler, zus nummer vier was communist en liep van huis weg, de volgende .
woonde jaren samen met een vrouw en alleen de laatste deed wat er van haar verwacht werd en werd hertogin van Devonshire. Zes jongedames die allen geïntroduceerd werden in de Engelse society, voorgesteld aan het koninklijk huis, bevriend met belangrijke schrijvers uit die tijd. Dit alles speelt zich af in een tijd van grote veranderingen: opkomst van het communisme en fascisme, economische crisis en uiteindelijk oorlog. Als je daarover een biografie kan en mag schrijven dan heb je goud in handen. Helaas blijft het daarbij. Na het lezen kom je tot de conclusie dat het niets opgeleverd heeft.

De ondertitel van het boek is "De geschiedenis van de zussen Mitford". In het boek komen vooral vier zussen aan bod (Nancy, Diana, Unity en Jessica). Twee zussen blijven zo goed als onderbelicht (Pamela en Deborah). Een groot manco is dat de schrijfster geen enkele afstand van haar onderwerp heeft genomen. Ze geeft het zelf ook in de inleiding toe, ze heeft een aantal zussen ontmoet en is vooral van Nancy onder de indruk. Ze schrijft zelfs dat alles wat Nancy doet fantastisch is. Terwijl de lezer toch echt vraagtekens kan zetten bij bepaalde acties van deze zus zoals het aandringen bij de Engelse regering op het gevangen zetten van Diana.

Het boek staat vol met standpunten van de schrijfster ook over de moderne tijd. Ze poneert nogal boude stellingen over de maatschappij waar je als lezer helemaal niets mee kunt. En die ook niets van doen hebben met het onderwerp. De hele tijd vraag je je als lezer af "waarom"?

Meerdere zussen hebben boeken geschreven over hun jeugd. In dit boek wordt daar continu naar gewezen en vooral hoe de werkelijkheid wel of niet overeenkwam met de boeken. Nancy's boek 'The Pursuit of Love' komt het meest aan bod. Dat maakt dat het boek over de Mitford zussen geen duidelijke keuze maakt: is het een biografie of een boekbespreking?

Qua tijd is het een chaos in het boek. Het gaat van voor naar achteren, van de ene zus naar de andere, het ene onderwerp wordt half aangesneden en dan het volgende, het wordt nergens uitgewerkt. Het staat vol met woorden als "wellicht", "misschien", "het kan zijn". Dat zijn aannames en interpretaties. Het taalgebruik is "over the top" en de zinnen voelen heel gekunsteld aan, zoals deze uit de inleiding: Op het globale schaakbord stonden het communisme en het fascisme tegenover elkaar als twee onhandige reuzen. In vergelijking daarmee leek de democratie maar een zwak beestje, dat gematigdheid blaatte in de nasleep van een wereldoorlog en de Russische Revolutie, in een wereld die te maken had met de Grote Depressie en massawerkloosheid. Natuurlijk nam Groot-Brittanië niet zijn toevlucht tot een dictator.... En na het lezen van dit soort zinsconstructies denk je dan alleen maar "pffffff" en "hoezo natuurlijk?".

Geen enkele zus komt als erg aardig naar voren, waarom bepaalde keuzes gemaakt worden is vooral voer voor speculatie. Terwijl een aantal van de zussen toch behoorlijk radicale keuzes maakt.

Het grootste deel van de mannen wordt verdacht van homosexuele neigingen zonder daar concreet 'bewijs' in het boek voor aan te dragen en het lijkt wel of de schrijfster een satanisch genoegen beleeft aan het beschrijven van alle vreemdgangers. Het boek ontstijgt de roddel- en achterklappagina van de Engelse tabloids dan ook niet. Er wordt heel veel met namen gestrooid, waarvan een deel door middel van de noten wel uitgelegd wordt maar ook een deel helemaal niet. Het gebruik van de noten is so wie so onduidelijk. Soms wordt in de tekst iets uitgelegd, soms door middel van een noot en soms wordt iets helemaal niet toegelicht. In de inleiding wordt bijvoorbeeld gemeld dat Diana meedeed aan het radioprogramma Desert Island Discs. De schrijfster heeft het dan over "de voorspelbare reactie van het publiek was woeste verontwaardiging". Er wordt door middel van een noot wel uitgelegd wat het programma was, maar waarom het publiek woest verontwaardigd was, blijft geheel onduidelijk.

Ik geef het boek één ster omdat het onderwerp interessant is maar de schrijfster heeft het helaas slecht uitgewerkt. De zussen Mitford en de rest van hun familie verdienen beter.