Van grappig naar existentieel met donker randje

John Kenney, heeft 19 jaar als copywriter gewerkt in New York. De hoofdpersoon van Mijn valse leven, Finbar Dolan, werkt al enige jaren als tekstschrijver voor een reclamebureau, in New York. De overeenkomsten tussen de auteur en zijn hoofdpersoon lijken zeer aanwezig, maar desalniettemin is het boek naar eigen zeggen niet autobiografisch. Verder is er eigenlijk niet zoveel publiekelijk bekend over de auteur. Maar dat is geen ramp, het gaat tenslotte om zijn boek.

Finbar Dolan is een eind dertiger en heeft net de bruiloft met zijn verloofde afgezegd. Ook krijgt hij te horen dat zijn vader op sterven ligt. Hij zoekt naar manieren om dit te delen met zijn broers en zussen, maar aangezien hij uit een Iers gezin komt, krijgt hij hier nul op rekest. Hij staat er alleen voor. Finbar neemt zijn eigen leven, zijn werk en zijn relaties onder de loep. Hij neemt de lezer mee in zijn zelfreflectie en geeft de lezer hiermee de ruimte hetzelfde te doen. Het dilemma hoe om te gaan met zijn vader blijkt een lastige, deze heeft zijn moeder, zijn broers en zus vroeger vaak geslagen. Bovendien heeft hij zijn vrouw en het gezin verlaten, zodat zij er alleen voor stonden. Vanwege het feit dat het geen pretje was op te groeien in het gezin Dolan, waren Finbar’s broers en zus vaak afwezig. Zo ook nu. Het komt dus op hem aan of zijn vader, die hij zelf ook al jarenlang niet gezien heeft, alleen zal sterven.

Het boek komt ietwat moeilijk op gang. In het begin krijg je de indruk dat Kenney heel erg zijn best doet een zo satirisch mogelijke afspiegeling van de reclame-industrie neer te zetten. Hierin laat hij het ook niet na om de hedendaagse maatschappij en de drang naar en betekenis van hip en uniek op de korrel te nemen. Dit lukt vrij aardig en is ook regelmatig erg grappig en treffend, maar soms slaat hij hierin door.

John Kenney gebruikt een makkelijk lezende schrijfstijl waarmee hij de problemen waar Finbar voor staat in zijn werk relativeert. Echter na een aanloopje wordt het allemaal wat serieuzer en interessanter. De auteur presenteert in deze tweede helft ook een zekere filosofische diepgang, wat het boek nog meer karakter geeft. Hierin gaat het onder andere over de overdaad aan kansen en mogelijkheden die het leven biedt en het marginale gebruik van al deze mogelijkheden. Ook haalt de auteur het verloop en besef van tijd aan. Kenney geeft de lezer zo uiteindelijk nog flink wat stof tot denken, maar wel op zijn eigen nuchtere manier.

Al met al is dit een knappe debuutroman van een man die door omstandigheden (hij wordt ontslagen) kans ziet zijn tijd te gebruiken voor het schrijven van een roman. Dit is een goede keuze gebleken. Kenney heeft met Mijn valse leven gewoon een goed boek geschreven met humor en diepgang dat je wilt blijven lezen.