Sinds drie jaar heeft Hebban de maand april uitgeroepen tot de 'Lees eens wat anders' maand. Voor wie enkel en alleen romantische boeken leest, of alleen thrillers, fantasy, young adult of literatuur een mooie uitdaging om eens buiten het veilige genre te stappen en te ontdekken wat er nog meer voor moois is in boekenland. Ook de genre-clubs van Hebban doen er aan mee.

- door Marieke, Helma en Sanne -

Toen Merel van de Young Adult Club het idee opperde om in april een tip lezen van een andere genreclub besloten Renate, Marieke, Mandy, Sanne en Helma vol enthousiasme om hieraan mee te doen. En met ons reageerden ook de andere genreclubs enthousiast. De verdeling werd gemaakt en wij mochten de Young Adult Club een tip geven. Zelf zouden we een tip krijgen van de Scifi & Fantasy Club. Best wel spannend, want in scifi en fantasy FF is zoveel mogelijk.

Onze tip voor de Young Adult Club

Allereerst zijn we gaan kijken wat passend was voor de Young Adult Club. Zij lezen veel boeken waarin een jong hoofdpersoon de hoofdrol speelt. Een logisch gevolg was dat wij gingen kijken naar boeken met hoofdpersonen die een hoge leeftijd hebben. Er kwamen diverse titels voor in aanmerking, maar de keuze viel op Samen van Julie Cohen. Een boek met een bejaard echtpaar in de hoofdrol, maar het boek is ook speciaal door de opbouw. Het verhaal wordt namelijk achterwaarts verteld. Hoe het Merel, Kimberly, Elke, Fien, Sam en Maartje van de YA Club is bevallen lees je hier in hun blog.

De Scifi & Fantasy Club tipt ons

Dat scifi en fantasy een breed genre is, blijkt wel uit de tips die we kregen. We kregen niet één tip, maar mochten onze keuze maken uit maar liefst acht titels! We konden kiezen uit boeken in vier verschillende subgenres:

• Fantasy: Allerzielen of Kleuren van Magie
• Magisch realistisch: De beer en de nachtegaal of De laatste magiër of Het nachtcircus of De anderen
• SF: Ready Player One
• Gothic fiction: The haunting of hill house 

We besloten alle vijf onze top twee van titels aan te geven en voor de uiteindelijke keuze de titel met de meeste stemmen te nemen. Het bleek al snel dat de voorkeur uitging naar De beer en de nachtegaal van Katherine Arden. Wat in de keuze ook meespeelde was dat we dat boek alle vijf al in huis hadden. Blijkbaar had de titel ons al eerder aangesproken, maar duidelijk toch niet genoeg om het direct te gaan lezen. Het boek is gebaseerd op een Russisch sprookje en alleen de cover is al om van te likkebaarden. We waren benieuwd of het verhaal ons inhoudelijk ook zou bevallen.

Korte samenvatting

In een dorp op het randje van de wildernis in het noorden van Rusland, waar de ijskoude wind blaast en het altijd lijkt te sneeuwen, vertelt een oude min sprookjes over de Winterkoning. Verhalen over oude magie verboden door de kerk. Maar voor het jonge, wilde meisje Vasja zijn het meer dan alleen verhalen. Alleen zij ziet de geesten rondom en in het huis die haar beschermen. Alleen zij voelt de groeiende krachten van een duistere vorm van magie in het bos...

Een cover om van te likkebaarden

We zijn het er unaniem over eens: wat een mooie cover! Het geeft je in eerste instantie een feelgood gevoel. Maar als je wat beter kijkt zie je bloed, een mes, botten en doodshoofden. Niet zo heel erg feelgood dus. Hoe langer je kijkt hoe meer je ontdekt. Alle elementen van het verhaal komen erin terug: de beer, de nachtegaal, een meisje, een paard. Het enige dat ontbreekt is de sneeuw en de winterse kou die in het verhaal een grote rol spelen. Door de bloemen op de cover krijg je eerder een zomers gevoel. Maar wie Russische Matroesjka's kent zal door de kleuren juist weer aan deze bijzondere poppetjes denken.

Trage opbouw en ingewikkelde namen

We vinden allemaal dat het verhaal wat traag op gang komt. Marieke las het 's avonds voor het slapengaan en het bleek een prima slaapmiddel: vijf minuten lezen en ze was vertrokken! De hoeveelheid aan personages met voor ons ongebruikelijke Russische namen, die daarnaast ook nog worden aangesproken met een koosnaam, werkte in het begin ook niet erg mee om in het verhaal te komen. Maar als je daar eenmaal aan gewend bent en je helder hebt wie wie is, begint het verhaal steeds meer te leven. Helma zat al vrij snel in het verhaal, maar voor Renate, Marieke en Sanne duurde het wat langer. Mandy had van ons vijven de grootste moeite om erin te komen en ze raakte een beetje verdwaald in de hoeveelheid aan informatie: 'Ik denk dat de simpele versie me veel meer zou hebben aangesproken.'

Pas halverwege komt er meer actie in het verhaal en wordt het gaandeweg steeds spannender. Dan wil je ook weten hoe het afloopt en of Vasja de duistere magie de baas kan en de mensen uit haar dorp van de ondergang kan redden.

Bijzondere personages

Het valt niet te betwisten dat de personages in De beer en de nachtegaal ronduit bijzonder zijn. Zo ook hoofdpersonage Vasja. Ze laat zich niets vertellen en trekt haar eigen plan. Ze wil tegen elke prijs vrij zijn. Mandy kan dat wel waarderen. Ze had wat moeite met de stiefmoeder, maar het zou geen compleet sprookje zijn geweest als die er niet in had gezeten. En inderdaad heeft het boek als een waar sprookje een typische stiefmoeder, maar ook een geagiteerde priester met zijn vreemde praatjes, een afwezige vader, een boze beer en een energieke nachtegaal. Niet alleen mensen, maar ook dieren en mythische wezens worden volop ingezet in het verhaal. Helma zou het liefst de geestelijke eigenhandig het dorp uitjagen, omdat hij met de prediking van het 'ware' geloof het dorp naar de ondergang leidt.

Marieke vindt dat je goed kunt merken dat het is gebaseerd op een sprookje. Het is behoorlijk zwart/wit, goed of slecht. De slechte stiefmoeder die haar mooie dochter voortrekt (wat wel een lief meisje is). De stoere Vasja die anders is. De vader die goed wil doen maar daardoor soms verkeerde besluiten neemt. De monnik die angst voor God en verdeeldheid brengt in plaats van vrede en geloof. En zelfs goed en slecht tussen de winterkoning-dood en zijn broer. Allen zijn goed uitgewerkt, je ziet ze voor je en tijdens het lezen is het allemaal heel logische hoe ze doen, praten en handelen. 

Goed bevallen

Hoewel de een stiekem al wat SF ervaring had, was het voor de ander weer helemaal nieuw. Hoe dan ook, het is ons allemaal goed bevallen. Mandy vond het zelfs beter dan verwacht! Het is vooral een fijne manier om te ontsnappen aan de werkelijkheid en een andere wereld in te duiken. Het geeft alle gelegenheid je verbeelding te gebruiken. Ook Sanne beviel het wel en Renate denkt nog wel eens iets uit dit genre op te pakken. Het sprak haar altijd al wel erg aan, maar toch pakte ze niet eerder een boek uit dit genre op. Van haar mag de club haar wel vaker wat tippen. Mandy heeft zelfs een boekentipper opgevraagd en hoopt dit jaar Nirwana te lezen. Ook Helma, die wel heel veel fantasy en scifi kijkt, maar het eigenlijk nooit leest is vast van plan eens vaker een fantasy boek op te pakken.

Conclusie

Marieke: 'Een leuke uitdaging die zeker is geslaagd en voor herhaling vatbaar is. Het boek De beer en de nachtegaal heb ik met plezier gelezen, maar ik had er toch iets meer van verwacht. Ik sloot het niet af met een wow gevoel en het is blijven hangen op 3 sterren.'

Helma: 'Hoewel ik in het begin een beetje verward was door alle verschillende namen, zat ik al snel in verhaal. Ik genoot van de beeldende schrijfstijl waarin het sprookjesachtige verhaal tot leven kwam. De beschrijving van alle demonen, geesten en mythische figuren spraken tot de verbeelding, net als de stoere Vasja die alles doet om haar dorp te redden van de duistere magie die steeds sterker wordt. Voor mij 4 sterren.'

Renate: 'Ik vond het echt een leuk boek, ook al moest ik er echt even in komen. Maar ik heb genoten van het verhaal. Toen ik over de helft was kon ik het ook echt moeilijk neerleggen, ik was benieuwd hoe het af zou lopen met Vasja!' Ik geef het boek 4 sterren.'

Mandy: 'Het genre heeft me echt verrast. Ik lees over het algemeen echt geen fantasy, maar ik ben na het lezen van dit boek juist benieuwder geworden naar wat dit genre nog meer te bieden heeft. Hoewel het boek wat langdradig was en te veel details en namen bevatte, heeft het me genoeg geboeid om uit te lezen. Dit kwam vooral door de beeldende schrijfstijl die mijn inlevingsvermogen en verbeelding flink aan het werk heeft gezet. Ik geef het boek 3 sterren.'

Sanne: 'Ik vond het tof om eens iets anders te lezen ondanks dat ik niet zo ben van de bijzondere, niet bestaande wezens en al dat bloeddorstige. De schrijfstijl was fijn en ik waande me echt in de sneeuw. Toch leek het einde iets te missen en heeft het niet zo'n verpletterende indruk op me gemaakt als ik had gehoopt. Sommige dingen werden wat gemakkelijk opgelost. Met fantasy kan alles? Overall was dit een leuk uitstapje. Ik geef het boek drie ruime sterren, bijna vier.'

Welk genre gaan jullie lezen deze maand?