December is bij uitstek de maand van het terugkijken. De komende periode doen we dat met een aantal artikelen over onze hoogte- en dieptepunten van 2018. Gisteren beet Evy met haar tips voor de feestdagen het spits af. In dit tweede lijstjesartikel staat een aantal covers van het afgelopen jaar centraal. 

Al slenterend (want we nemen natuurlijk onze tijd) door een boekhandel is het de cover van een boek die de eerste aandacht trekt. Sommigen lopen al naar een boek omdat de cover hen als het ware toeschreeuwt om het boek op te pakken. Anderen zijn hier volledig doof voor. Zo ook bij de leden van de Thriller Club. Een aantal van ons is "covergevoelig", terwijl voor anderen de cover slechts een kaft is die de veel belangrijkere inhoud omhult. 

Gwendys knoppenkist van Stephen King en Richard Chizmar viel zowel Chantal als Jeanet in positieve zin op

Chantal: Ik lees heel veel e-books, dus voor mij is dit best wel lastig om een mooie cover te kiezen. Een mooie cover is eigenlijk alleen mooi bij een fysiek boek, bij een e-book zie je hem niet zo goed. Als ik dan toch een cover moet kiezen, kies ik voor de cover van Gwendys knoppenkist van Stephen King en Richard Chizmar. Dit is een heel goed doordachte cover. Je ziet de man met het bolhoedje en de Suicide Stairs waar Gwendy de man met het bolhoedje ontmoet. Hier begint Gwendys nachtmerrie. Door het hele boek zijn ook mooie tekeningen bij de hoofdstukken geplaatst.

Jeanet: Deze springt er qua stijl, voor mij, helemaal uit. Een mooie tekening die al veel over het boek vertelt. Het mooie aan de cover vind ik dat hoe langer je kijkt, hoe meer je ziet. De trap die over de mouw/arm loopt en dan bovenop de schouder eindigt. Het dorpje dat de man net als een boeket bloemen in zijn handen heeft. Er valt nog veel meer over te zeggen en te ontdekken. Prachtig gedaan.

Het negende gebod van Chris Houtman

Elly: Met stip op één staat bij mij de cover van Het negende gebod van Chris Houtman. De buitenkant, maar ook de binnenkant van de cover is ontzettend mooi. Alsof je naar glas in lood zit te kijken in een kerk. De sfeer die het oproept vind je terug in het verhaal zelf. Er is duidelijk over de cover nagedacht. Absoluut de topper voor mij.

Getal van het beest van Chris Houtman

Evy: De meest indrukwekkende cover van een in 2018 gelezen thriller is voor mij die van Getal van het beest. Toen ik hem uit de brievenbus haalde, vond ik hem al machtig en hij kreeg dan ook direct een ereplaats in mijn boekenkast. Hij staat met het lampje er vol op gericht, vóór alle andere boeken van de bovenste rij. Elke keer als ik er voorbijloop, vind ik hem mooier worden. Indrukwekkend is misschien een nog beter woord.

Het Pilgrim Fathers-complot van Jeroen Windmeijer

Gert: Het is best een lastige keuze. Als je door een boekwinkel loopt, schreeuwen de covers heel vaak om aandacht door bijvoorbeeld kleur of een spectaculaire coverfoto. Voor mij is het veel belangrijker dat de cover een beeld geeft van het verhaal. Mijn keuze is om deze reden gevallen op Het Pilgrim Fathers-complot van Jeroen Windmeijer. 

De nachtploeg van Michael Connelly

Greet: Wat een geluk dat de Thriller Club elke maand een releaselijst publiceert, zo kon ik heel makkelijk langs alle covers van dit jaar scrollen. Het werd een nek-aan-nekrace tussen een Amerikaan en een Zweed. De Amerikaan heeft gewonnen. Hij heet Michael Connelly en de cover van zijn De nachtploeg vind ik de mooiste van het jaar. Mooi ontwerp en prachtige kleuren. Ik ben heel gevoelig voor covers, die geven best vaak de doorslag bij het al dan niet kopen van een boek. 

Nummer 9 van Julliane Hoffman

Joyce: Een levensechte 'portretfoto' van een vogel. Ik vind hem prachtig. De veertjes zijn levensecht en je hebt de neiging de cover te aaien. Lekker met zijn ogen dicht, het doet misleidend lief aan. Het boek is namelijk helemaal niet 'lief'. Ik vind het een opvallend cover, deze keer eens geen persoon of bos op de cover. Mooi lettertype ook, niet zo schreeuwend en mooi passend bij de vogel. Op het vervolg Insomnia zijn de ogen open, maar Nummer 9 vind ik echt mooier!

Het bos van de legenden van Kevin de Haan

Karina: Eerlijk gezegd heb ik weinig met covers, ik voel er weinig bij en word er vrijwel nooit door geprikkeld om een boek open te slaan. Al die coachopdrachten waarin je een fotokaart moet kiezen die bij je past en er een verhaal bij moet verzinnen, ik vind ze verschrikkelijk. Dus echt enthousiast was ik niet om input voor deze blog te schrijven. Waarom dan wel een genomineerde cover en waarom deze? De kleur maakt dat het weliswaar een rustig beeld geeft, maar ook dat het wel wat spanning bij me oproept. De eenzame uitkijktoren in het bos komt over als een plek waar van alles zou kunnen gebeuren. De gele en witte letters zijn weliswaar opvallend genoeg om de titel en auteur duidelijk te maken, maar zijn niet overheersend aanwezig.

 Dochter van het moeras van Karen Dionne

Kees: Een van de mooiste covers van de thrillers die ik dit jaar las, is die van Dochter van het moeras van Karen Dionne. Het eenzame huisje midden in een ogenschijnlijk moeras. Dat geeft precies de strekking van het verhaal weer, je voelt als het ware de afzondering van de personages. En dan kan die cover ook nog uitgeklapt worden, daardoor wordt dat moeras nog completer.

Lijkbloem van Anne Mette Hancock

Kristel: Waarom de cover mij aanspreekt, zijn eerst en vooral de kleuren, het ijzige lichtblauwe en de bloedrode letters die een mooi contrast met elkaar hebben. En dan die vrouwenhand, die hangt niet recht naar beneden met het mes, maar ze staat strak gespannen! Strak om toe te slaan? Gespannen voor de spanning?

Arizona Blues van Elvin Post

Silvia: Deze cover gaf mij het Amerika-gevoel waar ik zo van houd. Als ik het plaatje zie, inclusief de titel, begin ik direct zachtjes Take it easy van de Eagles te zingen. Dat is het gevoel dat deze cover bij me oproept. Een desolaat woestijnlandschap met een mooie wolkenpartij. De kleuren een beetje dreigend. Overeenkomend met de inhoud, zoals later blijkt. Dit is typisch een boek dat ik bij het zien van de cover direct zou oppakken. 

Tot zover onze favoriete covers van het afgelopen jaar. Kiezen jullie een boek naar aanleiding van de voorkant? Hebben jullie een favoriet van een in 2018 uitgekomen boek? Zo ja, welk boek is dat? 

Dit was het tweede terugkijkartikel. Op naar het volgende lijstje...

Groet namens de Thriller Club,
Silvia