Het is geen geheim meer. Diana is helemaal weg van de boeken van Jackie van Laren. Toen Marloes zich aanmeldde en aangaf dat ze de Zin-serie van Van Laren nog wilde lezen, was Diana dan ook de eerste die opsprong. Vandaag bespreken Marloes en Diana het eerste deel uit de serie. In Zin ontmoeten Nina en Q elkaar.

- door Diana - 

Over Marloes

Ik ben Marloes, 32 jaar en copywriter/redacteur/blogger van beroep. Ik schrijf dus vaak en veel. Maar ik lees net zoveel, vooral ter ontspanning. Mijn boekenkast staat vol met meer dan 170 boeken en nog een hele hoop ongelezen exemplaren ook. Aangezien er continu nieuwe en leuke boeken uitkomen, blijft de boekenkast en de TBR stapel zich vullen... Maar beter te veel te lezen dan te weinig! Ik lees voornamelijk in het Engels en sinds Hebban pas vaker in het Nederlands. Dan gaat het eigenlijk altijd om feelgood genre (vroeger simpele chicklit als Jill Mansell, maar nu niet meer) of young adult, met hier en daar een uitstapje naar literatuur. Aan thrillers en fantasy bijvoorbeeld waag ik me nooit.

Korte samenvatting Zin

Diana: Marloes, wat ontzettend leuk dat ik deze buddy read met jou mag doen. Het is mijn eerste read met een vriend van de club en ik vind het geweldig dat ik met jou mijn favoriete serie mag (her)lezen. Ik las deze serie al eerder, twee jaar terug, en de boeken staan in mijn boekenkast te pronken. Ik vind het geheel echt zo prachtig! Enfin, ik weet nog goed dat ik Zin kreeg. Ik word meestal niet zo warm van alle uitspraken op de cover en ik begon ook echt een beetje sceptisch. De cover van Zin sprak me niet echt aan. Ik verwachte wel veel vaart in het verhaal door het bijschrift ‘Mijn maand met Q’. Wat vind jij van de cover?

Marloes: Ja, supergaaf om de komende maanden deze serie met je te lezen, ze waren anders nog een jaar ongelezen in de kast blijven staan, vrees ik. Dat kan echt niet! Het geheel is ook geweldig. Zo gaaf als je ze alle drie samen in de kast hebt, ik vind ze nog steeds mooi naast elkaar. Dat trok me juist aan. Maar, dat is de zijkant. Je hebt gelijk dat de cover van Zin misschien niet de mooiste is. Wit, sober en een beetje nietszeggend eerlijk gezegd. But, don’t judge a book by its cover! De inhoud moet veelbelovend zijn. Zijn je verwachtingen de eerste keer wel uitgekomen?

Diana: Eigenlijk had ik geen verwachtingen. Nou ja, om een of andere reden was ik niet zo enthousiast en zag ik er een beetje tegenop. Ik moest met de trein toen ik erin begon en het was het enige boek dat ik bij me had, dus ik had geen keus. Uiteindelijk heeft het al mijn verwachtingen overtroffen en had ik veel moeite om Nina en Q los te laten. In het begin moest ik wel heel erg wennen aan die rare, afstandelijke Q, die er op bepaalde momenten toch wel gekke ideeën of gedachten op nahield. Hoe was Q in eerste instantie voor jou?

Marloes: Een mysterieuze man waar ik maar geen hoogte van kon krijgen. Ik had moeite om me een beeld te vormen van deze man. Misschien ook wel de bedoeling in het begin. Hij heeft vooral veel zin, dat is duidelijk. Goede titelkeus dus. Maar het voelt heel tegenstrijdig, wat hij wil en dan toch die aantrekkingskracht met onze Nina. Nierika-Namaste eigenlijk. Wat een naam. Hoe Jackie dat toch verzonnen heeft. 

Er zitten trouwens aardig wat ‘Jackie’-woorden en uitdrukkingen in viel me op. Vloeibaar asfalt, brillospons, de Hema-onderbroek, stilte raspen en over pasta strooien. Fantastisch, vooral omdat ik dat ondertussen ken uit de rest van haar boeken en verhalen die ik al wel gelezen heb. Is jou dat de eerste keer nog opgevallen? En wat was eigenlijk je (tweede) indruk van Nina?

Diana: Ik wist in het begin ook echt niet wat ik met Q aan moest. Ik weet nog dat ik hem in dit deel ook nog niet echt sympathiek vond. Bij het herlezen ervaar ik dat wel anders, omdat ik nu weet wat de rest brengt. Dat is ook wel leuk aan herlezen, want je merkt opeens andere dingen op – ik zeg niet wat, want dan ga ik spoileren. Nina maakte niet echt een andere indruk op me bij de tweede keer lezen. Ik vind haar nog steeds onzeker – wat ook niet vreemd is met Q aan je zijde. Ik had al een zwak voor Nina de eerste keer dat ik het boek las en de tweede keer had ik dat weer. Het is zo’n lieve meid, die het gewoon verdient om van haar onzekerheid af te komen. Als uiteindelijk ze met elkaar het bed in duiken, komen er een paar steamy scenes voorbij. Wat vond jij van alle verschillende plekken waar ze niet van elkaar af kunnen blijven?

Marloes: Nou, je maakt me meteen nieuwsgierig naar het volgende deel. Al was ik dat al toen ik Zin dichtsloeg, ik werd er onrustig van. Ongemerkt was Nina toch mijn hart binnen geslopen, net als Q. Bijzonder, want ik heb toch ook heel wat op ze gevloekt onderweg. Ik wilde ze een paar keer goed door elkaar schudden. Dat onzekere van Nina is wel snel duidelijk. Met haar achtergrond is het wel te begrijpen, maar erg sneu. Het is duidelijk dat ze heel wat in haar mars heeft. Tussen de bedrijven door gaat ze over heel wat grenzen heen, zullen we maar zeggen. Ik moet zeggen dat ik de steamy scenes na een paar keer wel zat was. Het lag er zo dik bovenop. Heet waren ze zeker, maar soms wist ik niet zo goed wat ik met de fratsen van Q aan moest. Vooral de scene met de motor was heftig, ik denk niet dat ik daar al van bekomen ben. Jij wel?

Diana: Ik schrik niet snel van erotische scènes. Heb al heel wat erotiek gelezen. Ik vond dat op de motor juist wel spannend, maar onhandig. Ik ga het maar niet proberen, haha. Op het einde lijkt alles nog even gruwelijk in de mist te lopen. De eerste keer vond ik dit deel niet zo leuk, weet ik nog. Nu heb ik er wel echt van genoten. Nina weet zich daar echt even te bewijzen. Wat een kickass powervrouw vind ik dat! Mijn herleessessie van Zin was geslaagd. Ik heb echt weer even genoten van mijn tijd bij Nina en Q. Hoe is jou dit eerste deel bevallen? Al zin in Lief?

Marloes: Ik ben de erotische scenes inmiddels wel gewend van Jackie en Colleen Hoover, maar hier vond ik ze toch niet altijd prettig. Waarschijnlijk meer de hoeveelheid. Iets te overweldigend denk ik, haha. Desondanks heb ik wel genoten van de relatie tussen Q en Nina. Bijzonder zou ik ze noemen. Nina was geweldig, zo sympathiek en duidelijk haar plaatsje in de wereld aan het vinden. Daar komt ze wel als je het mij vraagt. Al met al was Zin geen hoogstandje, maar het is een goed begin. Hopelijk wordt de rest nog beter en interessanter. Het einde was hard, en het liet me wel een beetje leeg achter. Dat smaakte meteen naar meer, dus ik begin maar al te graag aan Lief. Ik ben zo benieuwd hoe het verder gaat!

De recensie van Diana lees je hier.

Hebben jullie Zin gelezen? Zijn jullie het met Marloes en/of Diana eens of hebben jullie een heel andere mening? Laat het ons in een reactie hieronder weten.