Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Een geschiedenis die zich hopelijk niet herhaalt

Cees van Rhienen 06 maart 2015

Hoe komt een IJslander in Londen terecht? Gewoon een beetje aversie krijgen tegen de klimatologische omstandigheden en de gevolgen hiervan in je eigen land en andere Scandinavische buurlanden. Voeg daar nog wat voorliefde aan toe voor het theater en je kunt nergens beter vertoeven dan in Londen. S. Kristjansson, met de on-Nederlandse voornaam Snorri, heeft deze keuze een aantal jaren geleden zeer bewust gemaakt en voelt zich sinds 2005 in de Engelse hoofdstad als de beroemde vis in het water. Niet alleen staat hij veelvuldig op het podium, hij is ook de geestelijke vader van de Walhalla Saga. Een serie waarin de protagonist Ulfar Thormodson er alles aan doet om de geschiedenis in het jaar 996 een ommekeer te geven.

De Noorse stad Stenvik is gevallen en de strijders likken hun wonden. Ulfar Thormodson behoort tot de winnende partij maar komt er niet ongehavend uit. Danig gewond, scheiden de wegen zich van hem en de vervloekte smid Audun Arngrimsson na de strijd. Ulfar gaat op weg naar huis, koning Olav heeft de stad Stenvik in zijn macht en kan beginnen met zijn wil uit te rollen over de bewoners.
Waar Ulfar echter niet op heeft gerekend is dat niet alle tegenstand van de Stenvikse bevolking is gebroken. Onderweg naar het noorden, wordt Ulfar geconfronteerd met die tegenstand en moet zijn doel enigszins bijstellen. Maar zoals normaal is in de tiende eeuw, is het niet de taal van het wijze woord dat de strijd wint maar zijn het zwaarden, hamers, bijlen en alles wat binnen handbereik komt en waarmee je een tegenstander definitief kunt uitschakelen. Dus gaat ook deze tocht niet over rozen maar eerder over lijken, veel lijken.

Met het eerste deel Strijd om Stenvik, heeft Kristjansson een belangstellend publiek weten te interesseren in de historische saga (of sage). Het woord dat staat voor fabel, legende, mythe, ja zelfs sprookje. Dus in de meest ideale situatie is deze historie opgetekend uit overleveringsverhalen. Daarmee zo (on-)betrouwbaar als het gesproken woord over al die jaren maar zijn kan. Maar daar gaat het in dit geval niet direct om. Kristjansson schetst in dit tweede deel, Bloed zal bloeien, hoe het er in de tiende eeuw in Scandinavië mogelijk aan toe is gegaan. Dus is het een verhaal met een knipoog naar de waarheid waarin soms dingen beschreven staan die niet helemaal in onze huidige kijk op dingen passen. Het is een kniesoor die daarop let. De liefhebbers van de tot de verbeelding sprekende Vikingen, zullen ook dit tweede deel van de Walhalla Saga met smaak consumeren. Over de historische waarde kan nog wel een kleine discussie opgezet worden, die beperkt zich voornamelijk tot een opsomming van de beschikbare wapens en transportmiddelen, en intussen vloeien er vele liters bloed. Lezers die andersoortige historie en nagelbijtende spanning zoeken kunnen deze saga beter naast zich neerleggen.

 

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Cees van Rhienen