Zo Zondag #47: Susan van Eyck (met leesclub)
Bakje slootwater
Voor het eerst in mijn leven kwam er een journalist over de vloer om mij te interviewen voor de krant. Het Leidsch Dagblad om precies te zijn.
Dus wat doe je dan? Opruimen. Drie dagen lang in mijn geval, want dat was wel nodig. Mijn dochter bezit een middelgroot Intertoysfiliaal aan speelgoed en mijn zoon is de ongekroonde minister van Rommel en Smurrie. Over kinderen met autisme wordt vaak gezegd dat ze zich eindeloos kunnen vermaken met hetzelfde en ja, dat klopt in het geval van Ezra wel, alleen zet hij geen autootjes in een lange rij, noch bouwt hij ingenieuze creaties van Lego of bladert hij uren door tijdschriften over treinen. Het spel dat hém nooit zal vervelen is: alles wat hem voorhanden komt in een pan gooien en er met een garde doorheen roeren tot de spetters tegen de muren zitten en zijn mengsel in dikke stralen langs de keukenkastjes naar beneden druipt. Afwasmiddel, scheerschuim, zwarte peper, poedersuiker, cacao, wc-papier, havermout, Sudocrème en zoveel koffiepadjes als hij maar open kan scheuren, niks is te gek, alles gaat erdoor. Er valt niet tegenop te boenen, dus onze keuken ziet er meestal uit alsof er een keukenmachine onwel geworden is.
Niet dat ik nou denk dat zo’n journalist dat iets kan schelen. Als het rommelige huis van Susan van Eyck ooit de krant haalt dan denk ik dat we onszelf mogen feliciteren met een wel heel zalige zorgeloze komkommertijd. Maar toch, je wil goed voor de dag komen. Dus ik heb me uitgesloofd. Gestofzuigd. Gedweild. Twee pakken schoonmaakdoekjes erdoor gejaagd. Rondslingerende rommel naar boven gebracht, in de trapkast verstopt en in de tuin gezet zodat de huiskamer er lekker leeg uitzag. Alleen de verjaardagsslingers die er nog hingen van de kinderverjaardagen in oktober en november had ik over het hoofd gezien, als ze al zo lang hangen, valt je dat bijna niet meer op. Maar het resultaat was desondanks toch zeker wel een zeven waard.
Bij de buurtsuper had ik nog snel koffiepadjes gehaald, want in verband met bovengenoemde hobby van mijn zoon verstoppen we ze soms zo goed dat we ze zelf niet meer terug kunnen vinden en dat was vanmorgen dus ook het geval. Cappuccino had ik gekozen. Een veilige keus. Het waren wel rare padjes. Harder dan normaal. Wel lekker Ezra-proof, je scheurt ze niet zomaar open, maar ze pasten ook niet erg makkelijk in het apparaat. Uiteindelijk kreeg ik met veel moeite de klep erop. Missie geslaagd, dacht ik - tot er uit alle kieren en gaten heet water begon te stromen, alleen niet boven het kopje. Zo moest het dus niet. Bij poging twee kwam het water er op de juiste plek uit, het jammere was dat het ook echt alleen water was. Zo moest het dus ook niet. Bij de derde poging was het Senseoapparaat zo van slag dat de koffie maar bleef lopen, welke knoppen ik ook indrukte. Het zorgvuldig schoongepoetste aanrecht was inmiddels geheel overstroomd, maar wat er in het kopje was beland zag er tenminste wel uit als koffie. Dat onder dat mooie schuimlaagje door de enorme hoeveelheid waarschijnlijk een verschrikkelijk slap bakje slootwater heeft gezeten, begreep ik pas later, want hij heeft het heel beleefd opgedronken.
Het werd een fijn gesprek. Over hoe ik schreef toen ik kind was en hoe ik nu schrijf. Over studeren en verkeerde beslissingen. Over hoe het idee voor mijn verhaal is ontstaan en hoe het uiteindelijk, jaren later, een boek is geworden. Na zo’n anderhalf uur praten nam ik met een goed gevoel afscheid. Ik kijk uit naar het artikel, al maak ik waarschijnlijk weinig kans op een aanbeveling als het beste koffieadres van Leiden. Sorry, Theo de With, voor het ranzige bakje. Volgende keer toch maar afspreken bij Anne & Max? Wel zo toepasselijk.
Hebban Leesclub
We organiseren een online leesclub met het debuut van Susan. Ben jij wel benieuwd geworden naar haar roman, schrijf je dan snel in voor een van de 15 gratis leesclubexemplaren.
Susan van Eyck schrijft en fotografeert. Ze woont met haar man en twee kinderen in Leiden. Mijn beeld van jou is haar debuutroman.
(c) Auteursfoto: Rianne van der Waals
Eerdere afleveringen
Steven de Jong | Auke Hulst | Henk van Straten | Frieda Mulisch | Robbert Welagen | Jeroen Windmeijer | Roderick Leeuwenhart | Tomer Pawlicki| Milou Klein Lankhorst | Carlo Groot | Murat Isik | Renee Kelder | Martyn van Beek | Gerrit Janssens | Hannah Jansen Morrison | Anke Laterveer | Guido Eekhaut | Sander Verheijen | Bronja Hoffschlag | Fien De Meulder | Martijn Neggers | Claudia Schoemacher | Nathan Vos | Susan Juby | Stan de Jong & Koen Voskuil | Christine Otten | Stine Jensen | Marnix Peeters | Sylvia Van Driessche | Alma Mathijsen | Carien Westerveld | Michiel Stroink | Ivan Wolffers | Dave Boomkens | Renate Breuer | Sien Volders
