Franz Kafka was een van de stilste schrijvers van de 20e eeuw – en als het aan hem had gelegen was hij letterlijk doodgezwegen. Hij wilde dat na zijn dood al zijn literaire werk (voor het overgrote deel nog ongepubliceerd) zou worden vernietigd. Dat is niet gebeurd. Sterker nog, er is geen schrijver uit die eeuw die meer tot de verbeelding spreekt dan juist hij, Franz Kafka – zelfs tot de verbeelding van mensen die nooit een letter van hem gelezen hebben. Met zijn naam wordt een meedogenloze bureaucratie geassocieerd, existentiële eenzaamheid, de pijnlijke onmogelijkheid zich te binden, groteske en bizarre verhalen, die even hilarisch als serieus kunnen worden opgevat. Van zijn naam is een woord afgeleid dat voorkomt in de Dikke Van Dale: ‘kafkaësk’. Hij schreef enkele romans en verhalen die tot het beste uit de wereldliteratuur behoren: Het proces, De gedaanteverwisseling, Het slot, Amerika. Zijn dagboeken zijn van een ongehoorde intensiteit.
