Robert U. Akeret is al ruim vijfendertig jaar werkzaam als psychotherapeut. Zijn patiënten spelen een belangrijke rol in zijn leven, maar hij kent één grote frustratie: na de laatste sessie is zijn rol uitgespeeld en verliest hij hen uit het oog. Nooit komt hij te weten hoe het hen verder is vergaan. Daarom besluit Akeret op zoek te gaan naar een aantal van zijn vroegere patiënten.
De man die verliefd was op een ijsbeer is een confronterend boek. Het laat zien op welke wijze (zelf)destructief gedrag door psychotherapie in een 'ongevaarlijke' variant kan worden omgezet.
Maar het is vooral een intrigerend boek van een betrokken therapeut die zijn patiënten in de eerste plaats als mensen ziet.
De man die verliefd was op een ijsbeer is een confronterend boek. Het laat zien op welke wijze (zelf)destructief gedrag door psychotherapie in een 'ongevaarlijke' variant kan worden omgezet.
Maar het is vooral een intrigerend boek van een betrokken therapeut die zijn patiënten in de eerste plaats als mensen ziet.
