Als junior coassistent (juco) kan ik nog doen waar ik zin in heb. De artsen weten mijn rooster niet en ik heb geen verantwoordelijkheden. Ik kan gaan en staan waar ik wil. Het afgelopen jaar heb ik mijn junior coschappen gelopen. Hierbij loop je mee in de kliniek en heb je tegelijkertijd nog veel onderwijs. Eigenlijk sta je als juco nog aan de zijlijn. Hierdoor kon ik alles goed observeren en kreeg ik veel indrukken te verwerken. Ik wilde deze indrukken vastleggen, omdat ik ze straks als arts waarschijnlijk weer vergeten ben. Als junior coassistent ben je nog boetseerbaar, terwijl je als arts een hardgebakken stuk klei geworden bent. Een onomkeerbaar proces!
Een humoristisch boek over hoe ik mijn junior coschappen beleefd heb vanaf de zijlijn.
Een humoristisch boek over hoe ik mijn junior coschappen beleefd heb vanaf de zijlijn.
