Jenny Estrada is een van de meest gerespecteerde en vooraanstaande geschiedkundigen van Latijns-Amerika. In dit schokkende boek vertelt zij de geschiedenis van de deportatie van duizenden etnische Duitsers, Japanners, Italianen en hun Latijns-Amerikaanse bloedverwanten naar concentratiekampen in de Verenigde Staten in de periode voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Nationale veiligheid luidde de officiële verklaring van de regering van de Verenigde Staten.
Vijf maanden voor de aanval op Pearl Harbor werd onder leiding van Nelson A. Rockefeller de eerste stap gezet voor een geheim en illegaal interneringsprogramma om burgers in Latijns Amerika te identificeren en gevangen te nemen. In bijna alle Latijns-Amerikaanse kranten werden Zwarte Lijsten gepubliceerd. Duizenden onschuldige families, wier namen voorkwamen op de lijsten, werden meegevoerd naar lokale gevangenissen. Hier werden ze vastgehouden zonder rechtszaak of gerechtelijke hulp. Nadat al hun geld en bezittingen in beslag waren genomen, werden ze onder erbarmelijke omstandigheden gedeporteerd naar concentratiekampen in de Verenigde Staten.
Dit boek onthult dat het echte doel van de Zwarte Lijsten. Japanse, Italiaanse en Duitse economische belangen in Latijns-Amerika werden vervangen door Amerikaanse belangen.
Er ontwikkelde zich echter nog een ander bijzonder motief voor de deportaties: het verzamelen van gevangenen om te gebruiken als ruilmiddel voor Amerikaanse gevangenen in de landen van de asmogendheden. Na de deportatie naar concentratiekampen in de Verenigde Staten werden veel gevangenen uitgewisseld tegen Amerikaanse burgers die door Hitler gevangen waren genomen. De gevangenen uit Latijns-Amerika werden ondergebracht in verschillende Duitse steden en aan hun lot overgelaten. Velen spraken niet eens Duits. Onder hun bevonden zich meerdere Joodse families. Wat deze families bij aankomst in Duitsland te wachten stond weet iedereen.
Nationale veiligheid luidde de officiële verklaring van de regering van de Verenigde Staten.
Vijf maanden voor de aanval op Pearl Harbor werd onder leiding van Nelson A. Rockefeller de eerste stap gezet voor een geheim en illegaal interneringsprogramma om burgers in Latijns Amerika te identificeren en gevangen te nemen. In bijna alle Latijns-Amerikaanse kranten werden Zwarte Lijsten gepubliceerd. Duizenden onschuldige families, wier namen voorkwamen op de lijsten, werden meegevoerd naar lokale gevangenissen. Hier werden ze vastgehouden zonder rechtszaak of gerechtelijke hulp. Nadat al hun geld en bezittingen in beslag waren genomen, werden ze onder erbarmelijke omstandigheden gedeporteerd naar concentratiekampen in de Verenigde Staten.
Dit boek onthult dat het echte doel van de Zwarte Lijsten. Japanse, Italiaanse en Duitse economische belangen in Latijns-Amerika werden vervangen door Amerikaanse belangen.
Er ontwikkelde zich echter nog een ander bijzonder motief voor de deportaties: het verzamelen van gevangenen om te gebruiken als ruilmiddel voor Amerikaanse gevangenen in de landen van de asmogendheden. Na de deportatie naar concentratiekampen in de Verenigde Staten werden veel gevangenen uitgewisseld tegen Amerikaanse burgers die door Hitler gevangen waren genomen. De gevangenen uit Latijns-Amerika werden ondergebracht in verschillende Duitse steden en aan hun lot overgelaten. Velen spraken niet eens Duits. Onder hun bevonden zich meerdere Joodse families. Wat deze families bij aankomst in Duitsland te wachten stond weet iedereen.
