Franklin van Den Dool is een rasverteller en een enthousiast
Stamboomonderzoeker. Van hem verscheen in 1990 het boek ?Genealogie Hellenthal? en vijf jaar later, in twee dikke delen, de "Genealogie Van Den Dool", waarin een schat aan familiegegevens is te vinden, die ons terugvoeren tot het begin van de 16e eeuw.
Opnieuw heeft Franklin de pen ter hand genomen, ditmaal om de
familiegeschiedenis van zijn vier grootouders vast te leggen.
Vanaf de middeleeuwen trekt hij de lijnen door tot het huwelijk van zijn ouders in 1931.
In het rijk ge?llustreerde boek ?Wortels trekken? worden vele
gebeurtenissen uit het dagelijks leven van voorbije tijden in een
prettige schrijfstijl weergegeven.
Van dezelfde auteur verscheen ook het
boek ?Oost West, thuis niet altijd best?,
eigenlijk een vervolg op ?Wortels trekken?.
Hierin beschrijft hij het wel en wee van het
grote gereformeerde gezin waarin hij
opgroeide over de periode 1930 ? 1970.
Het is een boek waarin ernst en luim elkaar afwisselen en waarbij het opvalt, dat hij niet schroomt ook de minder leuke kanten van het (grote) gezinsleven in beeld te brengen.
Stamboomonderzoeker. Van hem verscheen in 1990 het boek ?Genealogie Hellenthal? en vijf jaar later, in twee dikke delen, de "Genealogie Van Den Dool", waarin een schat aan familiegegevens is te vinden, die ons terugvoeren tot het begin van de 16e eeuw.
Opnieuw heeft Franklin de pen ter hand genomen, ditmaal om de
familiegeschiedenis van zijn vier grootouders vast te leggen.
Vanaf de middeleeuwen trekt hij de lijnen door tot het huwelijk van zijn ouders in 1931.
In het rijk ge?llustreerde boek ?Wortels trekken? worden vele
gebeurtenissen uit het dagelijks leven van voorbije tijden in een
prettige schrijfstijl weergegeven.
Van dezelfde auteur verscheen ook het
boek ?Oost West, thuis niet altijd best?,
eigenlijk een vervolg op ?Wortels trekken?.
Hierin beschrijft hij het wel en wee van het
grote gereformeerde gezin waarin hij
opgroeide over de periode 1930 ? 1970.
Het is een boek waarin ernst en luim elkaar afwisselen en waarbij het opvalt, dat hij niet schroomt ook de minder leuke kanten van het (grote) gezinsleven in beeld te brengen.
