Lang geleden, toen de televisie nog niet bestond, was Hollywood het paradijs. Elke week dromden honderdduizenden Nederlanders naar de bioscoop om te zien hoe de sterren straalden. De jonge Rinus Ferdinandusse moest spijbelen om Greta Garbo voor het eerst te zien lachen. Stiekem een schoolmiddag overslaan om te zien of de kus van Gary Grant en Ingrid Bergman inderdaad één minuut duurde. En of die twee van Jane Russell zo groot waren als ze leken.
Die stille liefde bleek blijvend. Later, als journalist bij Vrij Nederland, bleef hij berichten hoe het de sterren later verging. Met dit boek komt een deel van deze filmstukken opnieuw in roulatie.
