Bij ‘de Arabische wereld’ denken we vrijwel altijd aan gelovige moslims. Maar klopt dat beeld wel? Sinds de Arabische Lente doet een groeiende groep Arabische jongeren stilletjes afstand van hun geloof, mede in reactie op het fundamentalistische geweld van groeperingen als IS.
Deze jongeren willen zelf kunnen bepalen wat ze geloven of niet geloven. Ze maken zich sterk voor democratische hervormingen en gelijke rechten voor vrouwen, homo’s en andere minderheden. Voor hen is het internet wat de boekdrukkunst ooit was voor de christelijke wereld: ze krijgen plotseling toegang tot informatie die tot voor kort verborgen was. Op Twitter, Facebook en YouTube debatteren ze over pluriformiteit en nieuwe grondwetten.
Arabische regimes zijn als de dood voor de opmars van ex-moslims en daarom hebben ze afvalligheid in veel gevallen voor de wet gelijkgesteld met terrorisme. Maar de geest is uit de fles. Zoals wij in het Westen zijn ontkerkelijkt, zo zijn ook steeds meer Arabische jongeren langzaam maar zeker aan het ‘ontmoskeeën’ – met dank aan het internet.
Deze jongeren willen zelf kunnen bepalen wat ze geloven of niet geloven. Ze maken zich sterk voor democratische hervormingen en gelijke rechten voor vrouwen, homo’s en andere minderheden. Voor hen is het internet wat de boekdrukkunst ooit was voor de christelijke wereld: ze krijgen plotseling toegang tot informatie die tot voor kort verborgen was. Op Twitter, Facebook en YouTube debatteren ze over pluriformiteit en nieuwe grondwetten.
Arabische regimes zijn als de dood voor de opmars van ex-moslims en daarom hebben ze afvalligheid in veel gevallen voor de wet gelijkgesteld met terrorisme. Maar de geest is uit de fles. Zoals wij in het Westen zijn ontkerkelijkt, zo zijn ook steeds meer Arabische jongeren langzaam maar zeker aan het ‘ontmoskeeën’ – met dank aan het internet.
