Dynastisch en burgerlijk historisme. Romantiek, Restauratie en de Nederlanden van 1814
Korte inhoud
De post-Napoleontische restauratie markeert de triomf van het historisme in de staatkunde: staten zijn niet zomaar ad-hoc structuren maar dienen (aldus Burke en Savigny) geworteld te zijn in het verleden en daar de organische voortzetting van te vormen. Die continuïteitsgedachte was in het ancien régime vooral dynastisch (de stamlijn van het vorstenhuis als legitimatie van de vorst) maar wordt na 1806 in toenemende mate burgerlijk-collectief ('nationaal'). Hoe past het Verenigd Koninkrijk van Willem I in dat Europese patroon?
Auteur: Joep Leerssen
Joep Leerssen studeerde in Aken en Dublin en is hoogleraar Moderne Europese Letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Van 1995 tot 2006 was hij directeur van het Huizinga Instituut. Hij was gasthoogleraar aan Harvard in 2003 en Parnell Fellow aan Magdalene College Cambridge in 2009. In 2008 ontving hij de Spinozapremie en in 2010 werd hij door de KNAW benoemd tot Akademiehoogleraar.
Korte inhoud
De post-Napoleontische restauratie markeert de triomf van het historisme in de staatkunde: staten zijn niet zomaar ad-hoc structuren maar dienen (aldus Burke en Savigny) geworteld te zijn in het verleden en daar de organische voortzetting van te vormen. Die continuïteitsgedachte was in het ancien régime vooral dynastisch (de stamlijn van het vorstenhuis als legitimatie van de vorst) maar wordt na 1806 in toenemende mate burgerlijk-collectief ('nationaal'). Hoe past het Verenigd Koninkrijk van Willem I in dat Europese patroon?
Auteur: Joep Leerssen
Joep Leerssen studeerde in Aken en Dublin en is hoogleraar Moderne Europese Letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Van 1995 tot 2006 was hij directeur van het Huizinga Instituut. Hij was gasthoogleraar aan Harvard in 2003 en Parnell Fellow aan Magdalene College Cambridge in 2009. In 2008 ontving hij de Spinozapremie en in 2010 werd hij door de KNAW benoemd tot Akademiehoogleraar.
