‘We liepen over de Rijksweg en in het veld zagen we twee morsdode Duitsers met witte camouflagelakens om, rechtop, bevroren. Honderden mensen moeten die twee daar zo hebben zien staan.’
De grens tussen Duitsland en Midden-Limburg, een lijn op een kaart die in het dagelijks leven nauwelijks iets betekent. In aanloop naar de Tweede Wereldoorlog lopen in de ‘Limburgse taille’ de spanningen op. En dan breekt de oorlog uit. Van de ene op de andere dag markeert de landsgrens het verschil tussen vriend en vijand.
Lees de verhalen van de laatste ooggetuigen en hun kinderen. Hun herinneringen aan de barbarij, de wrede spelingen van het lot, de rampen die honderden slachtoffers maakten, en aan kauwen op een koeienuier tegen de honger. Indrukwekkende getuigenissen van een tijd die voor velen nooit voorbij zal gaan.
‘Tijdens een van die eerste dagen dat we na de oorlog weer in de schoolbanken zaten, kwam mijnheer pastoor ons op een slaperige ochtend lesgeven uit de catechismus. Hij vroeg ons waartoe wij op aarde waren.’
