Parallelprocessen zijn al lang bekend uit de klinische psychiatrische en psychotherapeutische praktijk. Ze doen zich ook voor in andere organisaties waarin intensief met mensen wordt gewerkt, zoals in het onderwijs en in de zorg. Een parallelproces is een onbewuste verplaatsing van gevoelens en gedragingen uit de cli?ntengroep naar de stafgroep en vice versa. Het vormt meestal een aanwijzing voor een verslechtering van de relatie tussen staf en cli?nten. Daardoor staan parallelprocessen in een kwaad daglicht. Teams die ermee te maken krijgen, verkrampen nogal eens en proberen ze tegen te houden, te vermijden of te negeren.
In dit boek worden verschillende manieren aangedragen om parallelprocessen constructief te gebruiken. Aan de hand van vier voorbeelden uit verschillende praktijkgebieden worden zowel milde vormen van parallelprocessen als ernstig verstorende vormen besproken. De oorsprong van het begrip 'parallelproces' wordt toegelicht aan de hand van een supervisievoorbeeld. De drie andere voorbeelden worden gebruikt om de aard en kwaliteit van de parallelprocessen te verhelderen in respectievelijk een verzorgingshuis, een psychiatrische dagkliniek en een instelling voor hoger beroepsonderwijs.
De pakkende combinatie van praktijk en theorie stelt de lezer van dit boek in staat een eigen referentiekader te ontwikkelen om parallelprocessen beter te begrijpen en te begeleiden. Hierdoor wordt een belangrijke stap in het eigen emotionele leerproces gezet.
Ton Haans is psycholoog en psychotherapeut. Hij heeft een eigen praktijk voor supervisie en consultatie op het gebied van interculturele traumazorg en groepsbehandeling. Daarvoor was hij werkzaam als psychotherapeut, opleidingsco?rdinator en P opleider bij Centrum 45 in Oegstgeest. Hij is lid en opleider van de NVGP (NL) en het Deutsche Gesellschaft fur Supervision.
Dit boek verschijnt in de reeks Werken met groepen.
In dit boek worden verschillende manieren aangedragen om parallelprocessen constructief te gebruiken. Aan de hand van vier voorbeelden uit verschillende praktijkgebieden worden zowel milde vormen van parallelprocessen als ernstig verstorende vormen besproken. De oorsprong van het begrip 'parallelproces' wordt toegelicht aan de hand van een supervisievoorbeeld. De drie andere voorbeelden worden gebruikt om de aard en kwaliteit van de parallelprocessen te verhelderen in respectievelijk een verzorgingshuis, een psychiatrische dagkliniek en een instelling voor hoger beroepsonderwijs.
De pakkende combinatie van praktijk en theorie stelt de lezer van dit boek in staat een eigen referentiekader te ontwikkelen om parallelprocessen beter te begrijpen en te begeleiden. Hierdoor wordt een belangrijke stap in het eigen emotionele leerproces gezet.
Ton Haans is psycholoog en psychotherapeut. Hij heeft een eigen praktijk voor supervisie en consultatie op het gebied van interculturele traumazorg en groepsbehandeling. Daarvoor was hij werkzaam als psychotherapeut, opleidingsco?rdinator en P opleider bij Centrum 45 in Oegstgeest. Hij is lid en opleider van de NVGP (NL) en het Deutsche Gesellschaft fur Supervision.
Dit boek verschijnt in de reeks Werken met groepen.
